Max elevation: 323 m
Min elevation: 293 m
Total climbing: 158 m
Total descent: -172 m
Total time: 06:46:33
Droog. Waar we toch echt rekening hielden met het inpakken in de regen, was het droog vanochtend. Een meevaller en zoals zou blijken niet de enige vandaag.
Onze standaard aanpak met voorspeld slecht weer in de ochtend is niet ontbijten op de camping. Maar de lokale bakker ontdoen van een aantal goede broodjes en – als je mazzel hebt – een prima kop koffie.
Bij het vertrek naar de bakker regende het dan toch. Voorspelling kwam uit, alleen iets later dan verwacht. We vonden een hippe en verder uitstekende bakker in het centrum van Deggendorf. Waar we uitgebreid van ons ontbijt hebben genoten. We hadden geen haast want er stond maar 60km op de planning. Het resultaat van de extra inspanning van gisteren.
De tweede meevaller van de dag is de route, die al een stuk beter is dan die van gisteren. Niet eindeloos onderaan een al dan niet afgezette dijk fietsen, meer afwisseling en meer ‘leven’ in de vorm van bakkerijtjes en cafeetjes. Er stond nauwelijks wind en de ondergrond was overwegend asfalt.
De lunch vonden we in Vilshofen. Een stadje dat ik onmiddellijk als ‘leuk’ had omschreven als er niet zoveel nog leukere stadjes op de route hadden gelegen én als de gemeente Vilshoven had bedacht dat er een verschil is tussen een winkelstraat en een autobahn. De bakker in Vishofen was wel OK, maar langzaam beginnen we hier ook wat kritischer naar te kijken. Liet ik in etappe 8 een foto zien van een paar prachtige – en vooral ook lekkere – broodjes kaas. Het broodje bij de lunch vandaag was voorzien van een plat plakje en een vieze augurk. Je kunt niet altijd zes gooien.
Het restant van de route verliep soepel, doch goeddeels in de regen. Aanrijden op Passau is niet direct een feest. Wel hebben ze hun best gedaan om je over zoveel mogelijk fietspaden te leiden. Maar het is wat provisorisch en vaak langs de grote weg. De oversteek over de Donau bij de waterkrachtcentrale was dan weer wel leuk.
In Passau lagen de Rijnreisbootjes drie rijen dik aan de kade. Dat beloofde een behoorlijke drukte in de stad. Alle opvarenden zijn natuurlijk door het dolle heen dat ze van die drijvende touringcar af mogen om even de benen te strekken langs het moois wat Passau te bieden heeft.
De derde meevaller was dus dat het helemaal niet zo druk was in het oude centrum en bij de Dom. Het niet al te geweldige weer droeg daar ongetwijfeld aan bij maar wij vonden het al lang best. De nauwe straatjes zijn best leuk, al hoef ik vanavond bij het scheren de bus scheerschuim niet meer te schudden. Dat hebben de kasseien al voor mij gedaan.
De Dom van Passau is weer een gebouw met veel pracht en praal. Voor mij was een beetje onverwacht dat het ding wit is en eerlijk gezegd vind ik hem gewoon lelijk. Positiever ingestoken zou ik kunnen zeggen dat ik wel mooiere kerkjes heb gezien.
Gezien de regen – het regent lekker terwijl ik dit schrijf – heeft Madeleine een goed hotel uitgezocht met lift. Dat is handig, want dan hoeven we de fietstassen niet naar twee hoog te slepen. Wat ze er niet bij vertelde is dat het hotel bovenop de Angliru stond en we zeker meer energie kwijt waren met de beklimming dan met een paar tasjes de trap op slepen. Maar hier hoog en droog, gewassen en geschoren achter mijn toetsenbordje, is het haar vergeven.
