Max elevation: 477 m
Min elevation: 326 m
Total climbing: 277 m
Total descent: -208 m
Total time: 06:31:13
De weersverwachting is net zo wisselvallig als het weer. Keken we eergisteren nog tegen een zonovergoten zaterdag aan, vanochtend fietsten we tussen de spetters door en hing er een loodgrijze lucht boven ons. Aan de andere kant voorspelden alle weer apps dat we afgelopen donderdag drijfnat zouden worden en toen hebben we het meerendeel van de route in T-shirt gereden.
Vanochtend hebben wij bij de start voor de Rothenburg onderlangs route gekozen, omdat we gisteren al naar het stadje gewandeld waren. Toen hadden we al gezien dat het een aanzienlijke klim zou zijn. Niet onoverkomelijk, maar beetje nutteloos als je er al geweest bent. Dus lekker relaxt de vlakke variant gekozen.
Het eerste deel van de route is mooi en leuk. Het dal is nog smal, bebost en voert langs een riviertje. Wel wat klimwerk maar dat levert ook wat op. Een typisch Duits landschap laat zich zien met her en der een boerderij en soms een gebouw of object uit het verleden. Bijvoorbeeld een grenspaal uit 1804. Uit de tijd dat Duitsland nog een lappendeken van kleine koninkrijken was.
In Leutershausen gaan we op zoek naar een bakkie leut. De medewerkster van de plaatselijke bakkerij lijkt met het verkeerde been uit bed gestapt en is kortaf en enigszins onvriendelijk. Een andere dame die wij in het plaatsje vrolijk gedag zeggen reageert ook al niet enthousiast. Snel wegwezen hier van al dat chagrijn. Wij hebben het dal van de Tauber verlaten en fietsen nu door een vlakkere omgeving. Iets minder inspirerend maar met de wind in de rug vliegen de kilometers erop. In het plaatsje Herrieden horen we het geklepper van ooievaars. Als we naar de lucht kijken vliegen er zo’n tien ooievaars door de lucht die landen in de nesten op de daken. Ze klepperen nog even vrolijk door. Zeer fraai gezicht. Deze vogels houden blijkbaar van dit plaatsje want op een veld net buiten de bebouwing staan er nog zo’n vijftig bij elkaar.
We hadden gisteravond op het trekkersveldje wel weer een aparte beleving. Wij waren vroeg, dus het veldje was nog leeg. We kozen een mooi plaatsje uit voor de tent. Even later komt er nog een bikepacker bij. Die zette zijn tent in de andere hoek. We vertrokken te voet naar Rothenburg en als we terugkomen zien we dat er nog een bikepacker is bijgekomen. Geen probleem natuurlijk, maar waarom moest hij nou net zijn tentje tussen die van ons en de ander bikepacker in zetten? Ruimte zat, maar nee, hij zet zijn tent anderhalve meter bij die van ons neer. Rare jongens die Duitsers.
lunch in het zonnetje. Dat is weer genieten. Je bent snel geneigd alleen maar de tegenvallers op te noemen. Maar deze zonnelunch zagen wij niet aankomen. Lekker.
De route na de lunch was best aardig en vooral vrij makkelijk. Het windje in de rug en af en toe een zonnetje achter de wolken vandaan. Met 24km/u richting Gunzenhausen, alwaar ons een nieuw merk supermarkt stond te wachten: Kaufland.
Kaufland is een beetje de Kruidvat onder de Duitse supermarkten, althans dit exemplaar. Alles leek kriskras door elkaar te staan. Dat kostte dus wel wat tijd. Ook omdat het zaterdag is en we voor 2 dagen moeten inslaan. Onderweg werden we maar weer eens getrakteerd op een spandoek dat zondag ook zondag moet blijven.
Ons trekkersveldje is een typisch tentenveldje van een grote camping. Ergens in een hoekje weggestopt waar je geen caravans kwijt kunt en/of niemand toch wil staan. Maar verder prima. We hebben de tent vanochtend nat ingepakt, dus die moet er eerst uit om te drogen. Als je je neus er nu insteekt ruikt het typisch naar ‘natte tent’. Een beetje gronderig met een vleugje tentdoek.
We hebben de tent zeker 10 meter bij de buren vandaan gezet. Dus voorlopig slapen we ‘alleen’ vannacht. Maar je weet nooit of er om half zeven niet nog een gekke bikepacker komt die anderhalf meter van Madeleine haar hoofd zijn haringen in de grond wil steken.