Het vorige reisverslag begon met “Vanuit huis vertrekken met een route in lijn is toch het mooiste dat er is.” En dat is voor ons nog steeds waar. Vandaar dat we nog maar een keer vanuit huis vertrekken, maar dan uiteraard naar een andere bestemming.
En dat is mooi samengevat, maar er zit wel iets meer achter de routekeuze van dit jaar. Vertrokken we de vorige keer nog van onze tijdelijke woning aan de Vlijtsekade, vertrekken we nu vanuit onze nieuwe woning. En dat een huis niet zichzelf bouw en dat een tuin niet zichzelf inricht wisten we al wel, maar de herbevestiging was toch weer fors. Dat betekende toch weer een deuk in ons trainingsschema en dus de twijfel over de keuze voor een zware fietstocht.
De Piemonte route, of de Riviera route zoals hij vroeger heette, staat al geruim tijd bij ons op het verlanglijstje. Daar zitten echter we serieuze klimmen in en het begint al op dag 2. Met als absoluut hoogtepunt de Simplonpas die je naar zo’n 2000 meter hoogte brengt. Voor ons wordt dat serieus afzien en weinig vakantie als we dat zonder serieuze training doen. Dus kiezen we voor de Limes route van de Europa Fietsers en die larderen we dan met een zelfbedachte aanrijroute en we kappen hem af in Wenen.
De route
Madeleine heeft inmiddels de boekjes – je hebt er tot aan Wenen 2 nodig – gekocht en ik heb de GPX bestanden van de site afgehaald en ze in Komoot geladen. Dit een beetje bijtijds doen is niet alleen leuk om alvast in de stemming te komen, maar ook nuttig om niet voor onnodige verrassingen te komen staan. De aangeleverde GPX’en zijn zelden helemaal correct en compleet. Je kan het de routebouwers ook niet kwalijk nemen. Er verandert zoveel dat het amper bij te houden is. In het geval van de Limes route liepen we ertegen aan dat er wel een alternatief beschreven is, maar dat daar de GPX van ontbreekt. Dat wordt dan een leuk maandagavond klusje om de juiste route over te nemen vanuit het boekje in Komoot. Toen ik dat deed, bleek al snel dat de routebouwers bijna consequent een ander pad kozen dan dat mijn Open Cycle Map aangaf. Dus daarmee ontstaat er gelijk twijfel wie er dan gelijk heeft en de vraag waarom de routegouwe voor een andere route kiest.
De uitdaging
Nu we er voor hebben gekozen niet naar 2000 meter hoogte te klimmen en de Alpen te doorkruisen, is de uitdaging van de hoogtemeters zo goed als nihil. Het hoogteprofiel – mooi aangegeven op de overzichtskaart van de Europa Fietsers – geeft zeker totaal Wenen een geruststellend gevoel. Tegen de tijd dat je iets omhoog moet heb je al zoveel kilometers in de benen dat het geen probleem meer zal opleveren.
Maar met de introductie van Limes route van Apeldoorn naar Wenen ontpopt er wel een nieuwe uitdaging. Als ik de kilometers bij elkaar optel geeft mijn calculator een getal aan dat rond de 1500 ligt. En 1500 kilometer in 3 weken tijd is voor ons licht uitdagend.
Een simpele rekensom: We hebben 22 dagen, waarvan 1 reisdag (alleen terugreis vanuit Wenen). Hou je dus 21 dagen over. 1500 km gedeeld door 20 dagen is 75km/d. Dat is op zich een prima dagafstand voor ons, maar dan houden we nog maar 1 rustdag over. Dat vinden we wel wat weinig. Zeker omdat Madeleine graag een dagje in Wenen wil rondstruinen. We kunnen natuurlijk 100km op een dag gaan fietsen, maar daar wakkeren we het vakantieplezier niet echt mee aan. Verstandiger is om onze werkgevers te verblijden met nog iets meer afwezigheid en er een paar dagen aan vast te plakken. Dus wordt het een soort van drie-en-halve week.
![Apeldoorn – Wenen ~ Proefweekend dag 2 (Weert – Horst) [80km]](http://fietsennatuurlijk.nl/wp-content/uploads/2025/08/IMG_9253-768x576.jpeg)
![Apeldoorn – Wenen ~ Proefweekend dag 1 (Horst – Weert) [76km]](http://fietsennatuurlijk.nl/wp-content/uploads/2025/08/IMG_9239-768x576.jpeg)