Max elevation: 209 m
Min elevation: 176 m
Total climbing: 47 m
Total descent: -74 m
Total time: 03:34:06
Terwijl ik de dagblog schrijf, komt er toch wel een fikse bui over ons heen. Daar hadden we rekening mee gehouden. We zijn vroeg vertrokken uit Krems om de korte etappe nog voor het ‘regenseizoen’ af te handelen. Dat is gelukt. Ik zit nu droog op een verlaten overkapt terras op de camping in Tulln. De tent hebben we droog op kunnen zetten. We zijn nu aan het testen of hij nog steeds bestand is tegen iets meer dan een paar spetters.
De route was eigenlijk best aardig met wat saaie stukken ertussen. Maar vaak genoeg werd de Donau even verlaten om door een bosje te meanderen of een plaatsje aan te doen. Het was droog en zwaar bewolkt maar na een uurtje ging zelfs het vestje uit. Ook de zon deed nog een dappere poging om zich te laten zien. Een halfuurtje konden we ons warmen aan wat zwakke zonnestralen.
We hadden voor de koffie ons oog laten vallen op een in het boekje aangegeven opmerkelijke combinatie van een verlaten kerncentrale met koffiemogelijkheid. De fantasie sloeg even op hol: Espresso van verrijkt uranium, thee gezet met zwaar water, of ‘deze terrasverwarming wordt mogelijk gemaakt met het koelwater van de centrale’. Maar dat was het natuurlijk allemaal niet. Het bleek best een prima en vooral ook drukke hut. De achtergrond is alleen wat bizar.
Gisteravond was het best gezellig op ons tentenveldje. Veel fietsers en een enkele motorrijder. We kwamen aan de praat met een Engels stel met een kind van 14 maanden die op de fiets van Passau naar Wenen onderweg zijn. Dat haalde herinneringen naar boven van meer dan twintig jaar geleden. Ook zij hadden voor vandaag Tulln als bestemming maar ik heb ze nog niet gezien.
Op de site van de camping staat een slechtweer voorziening aangeprezen. Dat is wat dikker aangezet dan dat het is uitgevoerd. We zitten op het terras van de campingshop dat als het om 17.00 open gaat ons verplicht een drankje te bestellen. Niet erg maar wel een bijzondere vorm van een Aufenthaltraum. Er is daarentegen wel een keuken met een koelkast. Het tentenveldje had ooit gras maar rond 1998 is een grassprietje voor het laatst gezien. We zijn benieuwd of de regen ons veldje in een modderpoel verandert. Daarom hebben we ons tentje tactisch iets hoger gezet zodat we straks niet onze tent uitdrijven.
Voor vanavond staat er verse pasta op het menu. Koken is dus geen probleem maar een droog plekje vinden om het op te eten kan een uitdaging worden. Het alternatief is de Taverne van de camping. Daar hebben ze vast schnitzel. Twijfel, twijfel en luxe probleem. Liever koken we nu zelf omdat we in Wenen ook een paar keer uiteten gaan en onze voorraad Rennies beperkt is.
Kijkend naar mijn overzicht van gefietste ‘tegeltjes’ zit er nu helaas een klein gaatje in de streep van Nederland naar Wenen. Oorzaak is de noodzakelijke treinreis van plaats delict van het overlijden van mijn freewheel en Krems. Het is niet anders. We zijn al lang blij dat we onze reis kunnen afmaken en Wenen per fiets kunnen innemen.
Ik bedacht mij vannacht in een uurtje van slapeloosheid nog een oplossing voor mijn kapotte freewheel. Een noodgreep die ik had kunnen toepassen om toch fietsend ergens te kunnen komen. Wel handig dat ik dat bedenk als alles is opgelost en ik rustig in mijn bedje lig. Als jij ook een oplossing weet om toch te kunnen blijven fietsen met een kapot freewheel, laat het me weten.