Rondom Nijkerk kun je natuurlijk prima uit de voeten met je fiets. Aangezien we in de winter toch de brede bandjes eronder hadden zitten, hebben we de route niet helemaal over verharde wegen gepland. Prima te doen op zowel Gravel, Race als Trekking fiets. Door de hoeveelheid kilometers asfalt minder geschikt voor MTB.
Lengte: 57 km Type fiets: Gravel Bike, Race, Trekking Zwaarte: 2 Start: Diermen, Dutchgolf Putten Parkeren: Gratis, Dutchgolf Putten Download GPX
Een buurman vroeg me waarom het allemaal in het Engels moest. Waarom mijn gravel ride niet gewoon een zandtochtje heet. Daar moest ik even over nadenken. Ik denk omdat het ook niet een bergfiets heet.
Als je er even bij stilstaat, zit ook de fietswereld vol met leenwoorden. Nu wil ik niet uit een misplaatst gevoel van vaderlandsliefde een pleidooi houden voor het behoud ons Diets, maar we lijken sinds het Fongers tijdperk geen Nederlandse namen meer te kunnen verzinnen voor nieuwe onderdelen. Je rijdt een gravel ride op een gravelbike en schakelt op met je linker shifter.
Vooral in de nieuwe fietswereld is het hip om alles klakkeloos over te nemen uit het Engels. Er zitten allang geen bar-ends meer op je stuur, maar zonder dropper kun je niet meer. Zeker niet als je gaat downhillen.
Nu zijn leenwoorden niet nieuw in onze hobby. Alleen de taal waarvan we hen lenen verandert. Niemand heeft het over een ontspoorder. En als je in een kroeg vraagt of ze je drinkbus willen bijvullen, denken ze dat je Belg bent. Nu moet ik als erkend dyslect erkennen dat ik shifters een stuk makkelijker vind dan commandeurs. Maar waarom niet gewoon schakelaars?
Dus misschien is het wel leuk om mooie Nederlandse namen te bedenken voor al deze leenwoorden. Laat ik een klein zetje geven. Een racefiets wordt naar goed Belgisch gebruik een koersfiets en een singletrack kan gewoon een enkelspoor heten.
Laat in de reactie maar achter welke sprekende vertaling jij hebt voor een fiets leenwoord. Dan beloof ik dat ik de beste vertaling in het vervolg zal gebruiken.
Een prachtige route door het Gooi met zeer weinig verharde wegen. Deze route bestrijkt slechts een deel van de grotere Cees Bol classic. Vooral zand- en schelpenpaden, geen single tracks. Uitstekend voor gravelbikers. Het begint al goed met een lange gravellaan en verder door het bos naar Bussum. Door Bussum volgt de route rustige fietspaden naar Naarden-Vesting. Daarna neemt de gravel het over.
Lengte: 40km Type fiets: Gravel Bike, MTB Zwaarte: 3 Ondergrond: zand/schelpen/asfalt Start: Bezoekerscentrum Gooi- en Vechtsteeek, Natuurmonumenten Parkeren: Gratis, grote parkeerplaats Download GPX
De keuze van de route in Zuid-Engeland is een beetje toevallig tot stand gekomen. Aangezien onze zoon 2 weekjes op zomerschool ging in Brighton, bood ons dat de mogelijkheid om 12 dagen met z’n tweeën te fietsen. Wat een luxe.
Door de bossen is het altijd lekker fietsen. Ondergrond in zand, asfalt en gras. Kan prima met 30mm gravel bandjes, maar op een MTB kun je ook genieten, maar eigenlijk wel een beetje veel asfalt voor de MTB.
Lengte: 57,5 km Type fiets: Gravel Bike Zwaarte: 3 Start: Voorthuizen Parkeren: Gratis, Carpoolplaats, afslag Voorthuizen
Vanuit het gezellige plaatsje Uithoorn rijd je al snel de weilanden van het Groene Hart in. Langs de Kromme Mijdrecht richting de Nieuwkoopse Plassen. Zoek wel een dag uit met wat inder wind.
Lengte: 60km Type fiets: Gravel Bike Zwaarte: 2 Start: Uithoorn Parkeren, Gratis in Stationstraat Uithoorn Download GPX
De route kent wel wat asfalt, maar is grotendeels we onverhard. Verwacht echter niet al teveel single tracks en juist wel veel zand- en modderpaden. Vaak ook gewoon naast een fietspad, dus dan is de verleiding groot om je stuur die kant op te richten.
Lengte: 45km Type fiets: Gravel Bike Zwaarte: 3 Ondergrond: zand/asfalt Start: Ommen Parkeren: Gratis, grote parkeerplaats net buiten Ommen Download GPX
Degenen onder ons die al wat langer met een hartslagmeter rondfietsen zullen al wel bekend zijn met de zogenaamde hartslagzones. Meestal worden 5 zones gebruikt, waarbij de lage zones corresponderen met lage inspanning en de hogere zones met intensieve trainingsinspanningen. Simpel gezegd: zone 1 is een eitje, zone 5 extreem zwaar. De zones worden bepaald aan de hand van je persoonlijke maximale en minimale hartslag.
Je maximale hartslag (max HR) wordt met name bepaald door je leeftijd. Hoe ouder je bent, des te lager je max HR is. Conditie heeft vreemd genoeg geen enkele invloed op je max HR. Je min HR (ook wel rusthartslag genoemd) is echter wel degelijk afhankelijk van je lichamelijke gesteldheid en dus ook van je conditie. Heb je een goede conditie, ben je niet ziek of onlangs ziek geweest en slaap je voldoende? Dan is je min HR waarschijnlijk laag. Zodra je lichamelijke gesteldheid op de een of andere manier achteruit gaat, heeft dat meestal tot gevolg dat je min HR omhoog gaat. En dit is vrij eenvoudig te meten.
Je rusthartslag meet je het beste met een hartslagmeter (dat kan met een smartphone of met een stopwatch). Belangrijk is dat je gaat liggen of zitten en je even enkele minuten volledig ontspant. Meet na ongeveer 2 minuten je hartslag et voilà, je weet je rusthartslag. Eventueel herhalen en het gemiddelde berekenen. Maar nog veel makkelijker is het gebruik van een activity tracker. Zelf gebruik ik een Garmin Forerunner FR35. Deze apparaatjes kunnen de hele dag en nacht je hartslag in de gaten houden en vaak kun je dan met een app op je smartphone zien wat je hartslag gedurende elk etmaal was, inclusief je rusthartslag.
Nou is het probleem met die apps vaak dat het er best leuk uitziet, maar dat je niet veel mogelijkheden hebt om de data anders weer te geven. De Garmin app toont bv de rusthartslag in dezelfde grafiek als de hoogst gemeten hartslag van de dag. Voor een goede analyse van de min HR is dit onbruikbaar, omdat kleine afwijkingen in de rusthartslag helemaal niet af te lezen zijn. Dus ben ik zelf maar aan de slag gegaan.
Via Garmin Connect (Garmins web-variant van de app) heb ik mijn dagelijkse rusthartslag van het afgelopen jaar kunnen downloaden. Dat lukte via de exportfunctie in het ‘rapport Hartslag in rust’. Na wat gestoei met de data in LibreOffice (je kan ook Excel gebruiken), heb ik de volgende grafiek weten te maken:
Ten eerste toont deze grafiek (blauw) mijn min HR van het hele jaar per dag. Dat is al veel uitgebreider dan de meeste app-dashboards. Verder heb ik de HR-schaal op de verticale as beperkt tussen 45 en 70 bpm (beats per minute). Dat zorgt ervoor dat je duidelijk de fluctuaties van de hartslag over de dagen kan zien. Tot slot heb ik twee voortschrijdende gemiddelden toegevoegd (de rode en gele lijn). Simpel gezegd geven deze een trend aan.
Wat duidelijk is te zien, is dat mijn min HR daalde sinds april en enigszins steeg vanaf augustus. In de zomer fiets ik het meeste, dus dat is verklaarbaar. Maar vanaf december stijgt hij ook. Mijn verklaring is dat dit komt doordat ik de laatste 2 weken nauwelijks heb gesport door een blessure en door drukte op het werk.
Je rusthartslag is in het algemeen een goede indicatie voor je gesteldheid. Stress, ziekte, en verminderd bewegen kunnen je min HR verhogen. En met de juiste -en eventueel zelf gemaakte- tooltjes kun je dus al een trend van enkele slagen per minuut waarnemen. Ik heb wel eens gelezen dat een verhoogde rusthartslag zelfs een ziekteperiode of overtraining kan voorspellen. Gelukkig ben ik erg weinig ziek, dus dat kan ik niet uit ervaring bevestigen.
Dus mocht je je rusthartslag eens goed willen analyseren, dan zijn er verschillende mogelijkheden, waarvan een activitytracker toch wel de handigste is. Probeer ook vooral de apps en dashboards die erbij horen eens goed uit en ga gewoon eens aan de slag met je data door op zoek te gaan naar de export-knop. Veel plezier!
Vandaag met Jaap een tocht van Gravelrides.cc afgehaald en naar Ommen afgereisd. Onderweg moest de zonneklep al naar beneden en dat was beter dan voorspeld. Aan de andere kant trok de wind ook flink aan de auto, dus dat zou nog wel eens vervelend kunnen worden.
Aan de rand van Ommen hebben we de echte gravel bike van Jaap en mijn ‘Wannabe’ uit de auto gepeuterd en was het even aftasten welke set kleding aan moest. Met 8 graden was het niet koud, maar de wind kon nog wel eens vervelend door je jasje blazen. Uiteindelijk gekozen voor een dubbel thermoshirt en een wielershirt met lange mouwen. Dat bleek de juiste keus.
De route kent wel wat asfalt, maar is grotendeels we onverhard. Verwacht echter niet al teveel single tracks en juist wel veel zand- en modderpaden. Vaak ook gewoon naast een fietspad, dus dan is de verleiding groot om je stuur die kant op te richten.
Daarnaast was het nat op de grond. Vrij veel plassen en modderpoelen. Maar dat weet je als je in de winter over onverharde paden denkt te moeten rijden. Gelijk even goed de winterschoenen op waterdichtheid getest. Check!
De omgeving van Ommen doet meer denken aan Duitsland dan aan Nederland. Alleen als je een huisje tegenkomt weet je dat je nog aan deze kant van de grens zit. De afwisseling van bos en akkers is net zo prettig als de afwisseling van zand en asfalt. Af en toe moesten we best even bijkomen van de zwaar zuigende modder. Jaap heeft op die stroken echt wel voordeel van zijn 40mm bandjes.
Had ik net vrijdag geroepen dat ik zo weinig lekke banden heb gekend in 2019….. Op de valreep toch nog een. Niet erg natuurlijk, dat ben ik wel vaker tegengekomen en een gravel ride is geen wedstrijd. Totdat bleek dat ik een lek reservebandje had meegenomen. Hoe dom kun je zijn. Dan maar het reservebandje van Jaap geleend en hopen dat er niet meer lek in de lucht zou hangen.
Genietend van de omgeving, kwam ik ook dit keer weer op verrassende wijze achter een feature van mijn Garmin Edge. Het apparaat blijft me verbazen. Dat krijg je er ook van als ze er niet eens een handleiding bij leveren. Garmins zijn voor techneuten, die lezen toch geen handleidingen. De nieuwe feature was dat de ‘swipe’ mijn niet naar een ander schermpje bracht, maar alleen maar de kaart verplaatste. Iets waarvan ik niet eens wist dat het kon. Wel zag ik ineens geen mogelijkheid meer om het scherm met afgelegde kilometers tevoorschijn te toveren. Bij een stapje wilde ik dat Jaap ook laten zien en toen deed ie weer ‘normaal’. Ti-ta-tover Garmin.
Even was er nog twijfel of toch niet voor de 85km hadden moeten gaan, maar de laatste kilometers met tegenwind door het zand maakte wel duidelijk dat voor het ,leuke 46km echt genoeg was. Dus de lokale koffietent opgezocht voor koffie en appeltaart. Toen bleek de 46km keuze ook weertechnisch de goede. Het trok dicht en het begon te spetteren.
We komen zeker nog een keer terug in Ommen om de 85km route te doen, want het is er buitengewoon mooi. En natuurlijk om de rest van de tegeltjes op te halen. Vandaag toch maar weer 24 nieuwe tegels verzameld.