Bretagne en Normandië – Epiloog
Na een tocht van 3 weken is het altijd fijn om een beetje na te mijmeren. Onder het genot van een goed glas Cola Zero terugkijken op de vakantie. Wat was geweldig en waar hebben we ons verschrikkelijk aan geërgerd? Waar klopte de verwachting en waar was de realiteit toch iets minder fraai dan de beelden die we in gedachten hadden?
Buiten onze persoonlijke indrukken, heb ik ook geprobeerd naar de tocht te kijken vanuit een fietser die potentieel deze route zou willen rijden. En dan met name de wat meer beginnende fietser, daar ik aanneem dat de ervaren fietser zelf kan inschatten wat je kunt verwachten op de route.
Indruk van de route
In het algemeen was het een prima fietsroute. We hadden meer gravel en onverhard dan ik verwacht had. Voor mij is dat een zegen, maar Madeleine heeft een sterke emotionele band met asfalt. Het onverharde varieerde tussen prachtige fijne split fietspaden, grove scherpe losse stenen en zandpaden. Met name in het gedeelte van Kees Swart (Fietsen Rond het Kanaal) worden klimmetjes en afdaling over gravel niet geschuwd. Als je gravelt of mountainbiket is het niet bijzonder spannend, maar ben je minder ervaren met het wegslippen van wielen en je fiets rechthouden in mul zand, dan kan het een uitdaging zijn.
Het stuk Vélo Francette is te doen met een racefiets met 28mm bandjes. Het stuk V6, VD6, V2 en Fietsen Rond het Kanaal zeker niet. Wij hebben respectievelijk 47mm en 50mm brede antilek banden (Schwalbe Marathon Plus) en die hebben het prima gehouden. Ik zou niet graag met een paar dunne bandjes over de scherpe gravelpaden zijn gereden. Dikke noppen of sterk geprofileerde gravelbanden heb je niet nodig en zorgt alleen voor onnodige rolweerstand op het asfalt.
Wat je wel nodig hebt is een setje goede remmen. Als ik nu een nieuwe fiets zou moeten kopen, dan zou ik zeker voor schijfremmen kiezen. Onze fietsen hebben Magura hydraulische remblokken en die doen het ook uitstekend.
Met bijna 11.000 hoogtemeters is het niet een vlakke route. Daarnaast zitten er soms eng steile stukjes tussen van boven de 12% in. Dat betekent dat wat ervaring met klimmen en een redelijke conditie wel aan te raden is. Met name in het noorden van Normandië kan het zwaar fietsen zijn.
Er zitten, en dat is bijna niet te vermijden in een tocht van 1.400 kilometer, saaie stukken tussen. Met name de ‘Voie Verte’ in Bretagne tussen Mûr-de-Bretagne en Morlaix is een saai stuk. De Voie Vertes zorgen er echter ook weer voor dat het een stuk makkelijker fietsen is dan over de reguliere wegen.
Ook deden we de prettige constatering dat de afgelopen jaren de positie van de fietser aanzienlijk verbeterd is in Frankrijk. De lokale, regionale en landelijke overheden creëren nieuwe langeafstandsroutes over autoluwe en redelijk veilige wegen. In steden zie je steeds meer fietspaden verschijnen en automobilisten worden met bordjes erop gewezen dat ze de weg delen met de fietser. We hebben meerdere malen mogen ervaren dat een auto keurig achter ons bleef rijden, tot er een geschikt moment was om te passeren. Dat is een andere attitude dan de wild claxonnerende, uit zijn raampje hangende, Gauloises rokende, op zijn voorhoofd wijzende heethoofd die we van vroeger kennen.
Het is wel zo dat je als fietser vaak de paden deelt met wandelaars en ruiters. De laatste categorie zijn we niet veel tegengekomen, mar de eerste wel en die zijn niet altijd voorbereid op de mens met 2 wielen. Vrolijk ‘Bonjour’ roepen help negen van de tien keer wel.
Dan blijft het dilemma over van de fietsstoep. Soms maken de Fransen van een brede stoep een fiets/wandelpad. Op de hoeken van de straat geven ze dan een klap op de stoeprand, zodat je niet hoeft af te stappen. Netjes laten aflopen zodat je niet bij iedere kruising al je vullingen kwijt bent, is dan teveel gevraagd. Met als gevolg dat bijna alle fietsers de rijbaan verkiezen boven de fietsstoep. En dat leidt dan weer tot getoeter van automobilisten die vinden dat je gebruik moet maken van de speciaal voor jou gecreëerde fietsstoep.
Voor wie is deze route?
Ik vind het altijd een beetje lastig in te schatten voor wie een route geschikt is. De route die we gefietst hebben, zou ik niet direct aanraden aan iemand die voor het eerst op fietsvakantie gaat. Teveel steile klimmetjes en lastige off-road stukjes. Aan de andere kant, als je midden 30 bent en in top-conditie, dan zie ik geen enkele belemmering.
Een andere indicatie is misschien dat ik vrij vaak andere (vakantie)fietsers heb zien lopen, omdat de weg te steil was, of de ondergrond wel heel instabiel. Wij zijn beiden redelijke klimmers en komen ook op hellingen van boven de 10% – zei het hijgend – wel boven. Dat is deels conditie, maar ook deels ervaring. Ik beschouw onszelf niet als super talentvol. Als je nog nooit hellingen van meer dan 10% hebt gereden, zal de eerste zeker niet makkelijk zijn. Daarnaast gaan de hoogtemeters ook in de benen zitten. Het is een meerdaagse tocht, dus je lichaam moet kunnen herstellen van de inspanning van de vorige dagen. Onze tocht kende bijna 11.000 hoogtemeters. Dat is ongeveer 900 hoogtemeters op de 100km. Met een racefiets zonder bepakking is dat wellicht geen probleem, maar op een vakantiefiets met bepakking begint het een factor te worden.
We hebben vele bikepackers op de route gezien. Bikepackers hebben over het algemeen minder spullen en dus minder gewicht bij zich. En ondanks dat ik op fiets fora zie dat er anders over gedacht wordt, vind ik gewicht echt cruciaal. Zeker als het omhoog gaat. Wij hebben respectievelijk 21 en 12 kilo aan onze fietsen hangen. Onze fietsen zijn met 17 en 18 kilo zeker niet licht te noemen.
All deze overwegingen kunnen natuurlijk de prullenbak in als je op een elektrische fiets gaat zitten. Ook daar hebben we er vele van gezien en ook in vele variaties. Van herkenbare stads e-bikes met accu onder de bagagedrager, tot ‘spacy’ Duitse modellen met middenmotor en een in het frame geïntegreerde accu. De meeste waren MTB modellen met ondersteuning. Ik heb 1 E-Gravelbike gezien, maar dan weer zonder bepakking.
Als je een keert een meerdaagse tocht door Zuid-Limburg of vergelijkbaar terrein hebt gedaan en dat is je goed bevallen, dan kun je onze tocht ook aan. Dus zo moeilijk is het nou ook weer niet.
Navigatie
Altijd een van mijn favoriete onderwerpen. Waarschijnlijk omdat ik er zo slecht in ben. Ik heb geen richtingsgevoel en heb regelmatig meer oog voor de omgeving dan voor mijn Garmin. Toch hebben we niet veel fout gereden deze vakantie.
Dat komt misschien door het driedubbele navigatiesysteem. Madeleine had het papieren deel van dit systeem met routeboekjes. Veelal kaartjes van onvoldoende detailniveau, maar wel weer met nuttige tekstuele aanwijzingen. Ik had de 2 digitale delen met een Garmin en de route in Maps 3D met off-line detailkaarten en in Google maps. Ook had ik een backup voor mijn Garmin geregeld met Komoot.
Ik heb een haat-liefde verhouding met mijn Garmin Edge Explore. Het ding was met €219,- niet al te duur en heeft in principe alle functionaliteit die ik nodig heb, namelijk navigeren. Het scherm en de piepjes voor koerswijziging zijn duidelijk. De moeder van het probleem dat ik met deze Garmin heb, is de te kleine accu. Als ik de Garmin gebruik zonder energie besparende maatregelen, dan is het na een uur of 3 tot 4 wel gedaan met de accu. Voor dagritten heb ik dan een probleem. Gelukkig kent de Garmin energiebesparende mogelijkheden, maar die zorgen er voor dat mijn Garmin af en toe vast slaat. Soms krijg ik alleen even geen beeld meer en soms slaat het ding volledig vast, waardoor een reboot nodig is. In de energie bespaar stand red ik het wel om een dagrit te rijden zonder bij te laden.
Naast het energieprobleem is een overzicht krijgen van waar je bent, bijvoorbeeld als je fout gereden bent, niet echt makkelijk. Om een indruk te krijgen van mijn omgeving gebruik ik Maps 3D op mijn iPhone. Feitelijk een GPX viewer, waarin je kaarten off-line kunt opslaan, zodat je geen internet nodig hebt. Zelfs in een behoorlijk georganiseerd land als Frankrijk is 4G ontvangst niet overal een zekerheid. Als ik op zoek ga naar een supermarkt, camping of bezienswaardigheid, gebruik ik Google Maps. Via My Maps van Google kun je de route in Google Maps krijgen. Dat vergt wat kennis, want Google heeft deze functie een beetje verstopt.
Toen we bij Caen de Vélo Francette moesten volgen, bleek dat mijn GPX’en op de Garmin de verkeerde rijrichting hadden. Ik weet niet hoe ik dat op de Garmin moet omdraaien. Ik heb het nog geprobeerd door ze in Komoot om te draaien en de nieuwe GPX naar de Garmin te downloaden, maar dat werkte niet. Waarschijnlijk deed ik iets niet goed, maar op zo’n moment heb ik niet het geduld om dat uit te zoeken. Ik heb de ‘omgedraaide’ route in Komoot gebruikt en heb de rest van onze tocht met Komoot genavigeerd.
Na 3 dagen Komoot ben ik er wel achter dat qua navigatie dat beter is dan mijn Garmin. Mooier scherm, snellere respons en meer overzicht door meer detail en makkelijker in- en uitzoomen. Enige nadeel is dat de batterij van mijn iPhone nog harder leegloopt dan die van mijn Garmin. Dat valt op te lossen door een extra powerbank, maar dat is weer een hoop gewicht en je moet dan op elke overnachtingsplaats wel stroom hebben om je pokerbank weer op te laden. Energie besparen kan, maar dan valt je scherm uit. Dat scherm kan alleen maar weer open met een code of Face-ID en die Face-ID doet het niet als ik een zonnebril draag. Als je snel moet beslissen of je links- of rechtsaf moet en je moet eerst een 6-cijferige code invoeren, dan ben je altijd te laat.
Dat laat me dan achter met de twijfel of ik voor veel geld een hele goede Garmin (of Wahoo) moet kopen, of dat ik investeer in een powerbank en het gewicht en oplaad stress voor lief neem.
De mooiste
De mooiste rit was etappe 13 vanuit Vauville. Dat was ook direct de zwaarste etappe met 911 hoogtemeters in 62 kilometer. De saaiste rit was etappe 2, omdat we daar continue op een Voie Verte zonder uitzicht zaten. De mooiste foto die ik gemaakt heb, is een foto uit etappe 12.
De leukste camping was zeker Les Salines in Plurien. Schoon sanitair, goed plekje met gras en gezellig barretje met lokaal bier en prima café voedsel. We kregen ongevraagd een verlengsnoer om de stroom naar onze tent te brengen en er was een broodservice.
Ik kan geen keuze maken welke camping het slechtst was. Ook gezien de prijs, vinden we de 3 en 4 sterrencampings geen aanraders. Camping Municipals zijn prettig geprijsd en over het algemeen prima voor trekkers. Hou er in Frankrijk rekening mee dat faciliteiten voor trekkers meestal beperkt zijn. Picknick banken, slecht weer faciliteiten, koelkasten en specifieke trekkersveldjes zijn schaars.
We hebben 2 keer een hondendrol op onze plek mogen aantreffen. Kritiek op honden en hun eigenaren ligt gevoelig, maar we zagen regelmatig honden uitgelaten worden óp de camping.
De meest indrukwekkende bezienswaardigheid was voor ons Pointe du Hoc. De Amerikaanse begraafplaats en Utah Beach waren ook indrukwekkend, maar vooral de kraters van de granaatinslagen bovenop Pointe du Hoc maakten een diepe indruk op ons.
Statistieken
We hebben 1.434 kilometer afgelegd in 19 etappes/fietsdagen. Daarbij hebben we 10.844 hoogtemeters overwonnen. De langste etappe was 119,3 kilometer en de kortste 42,3 kilometer. De etappe met het meeste hoogteverschil had 911 hoogtemeters en de etappe met het minste hoogteverschil had 208 hoogtemeters. We hebben 811 nieuwe tegels en 7 Franse departementen geraakt. Daarin hebben we 1 keer een lekke band gehad.
De goedkoopste camping kostte ons €5,50 (echt waar!) en de duurste €35,92. We hebben 2 keer boodschappen gedaan bij de Leclerc, 9 keer bij de Carrefour, 1 keer bij de Super U en 1 keer bij de Casino. We hebben 7 dagen met regen gehad, waarbij moet worden aangetekend dat het maar 1 keer echt geregend heeft. Voor de rest waren het vieze miezerbuien.
Leermomenten
Aantal kilometers
Het was de eerste rit van meer dan 2 weken sinds 2015 en dus was het weer even wennen. De belangrijkste constatering is dat we de dagafstand te strak hebben gezet. We zijn uitgegaan van etappes van ongeveer 70km. Op zich is dat fysiek niet een probleem, maar als je af en toe ook nog wat wilt zien en bezichtigen, dan is het voor ons wat veel. Soms zitten er meerdere bezienswaardigheden in een klein aantal kilometers. Dan heb je ineens een korte etappe. Dus moeten we de dagafstand naar beneden brengen, of een aantal ‘sprokkeldagen’ inplannen. We hebben ook wel eens behoefte om lekker vroeg op de camping te zijn om een boek te lezen (Madeleine) of om te luieren (Marc).
Daarnaast is het terrein mede bepalend voor het aantal kilometers dat je kunt maken. Het maakt nogal wat uit of je een vlakke weg hebt, of een die op en neer gaat. En vergis je ook niet in de extra energie die onverhard fietsen kost.
Onderhoud
In de blog heb ik het er al uitgebreid over gehad, maar een beetje preventief onderhoud kan geen kwaad. Op aandringen van Madeleine heb ik 2 nieuwe buitenbanden om mijn Santos gegooid, maar ik heb de binnenbanden niet vervangen. Bij de binnenband om het voorwiel scheurde het ventiel er volledig uit en bij de binnenband om het achterwiel kon je het ventiel niet meer opendraaien, zonder de kern (core) mee te draaien. Dat laatste kan ook een effect zijn geweest van het zoute water.
Ik was ook zo verstandig geweest om geen handpomp mee te nemen. Ik had een Co2 pomp met 2 patronen bij me. Toen ik een patroon had gebruikt om een medefietser te helpen en ik een lekke band kreeg, leek de voorraad Co2 ineens niet meer zo ruim als dat ik dacht. Op de route zijn we weinig fietsenzaken tegengekomen. Maar in een beetje plaats van formaat zit er een Decathlon. Dus daar heb ik naast een nieuwe binnenband en een Co2 patroon, ook maar een handpompje gekocht.
Vooraf twijfelde ik of ik mijn oude, bijna lege, flesje met wax mee moest nemen, of toch mijn nieuwe volle flesje. Qua gewicht was het aantrekkelijk het oude flesje mee te nemen, maar ik heb ergen in een helder moment bedacht dat het beter was het nieuwe mee te nemen. Door het vele gravel in de route en het zoute water, kon ik om de andere dag de ketting smeren. Daarbij denk ik dat wax minder lang zijn werk doet dan olie.
Slapen
Goed slapen is voor ons belangrijk. Een redelijk bed daardoor ook. We hebben nu 7 cm dikke luchtbedjes. Dat is al veel beter dan de 2,5 cm dikke selfinflaters van daarvoor, maar aangezien we nu toch een nieuw matje moeten kopen, zal het een 10cm dik matje worden.
Winkels
Vertrouw niet op kaarten, routeboekjes of Google maps als het om winkels aankomt. We zijn 2 keer langs een winkel gereden met het idee dat er verderop nog wel een winkel was. Als dan blijkt dat je ‘intel’ niet in orde is, heb je ineens geen eten meer. We hadden dan wel weer wat noodrantsoen in de vorm van energierepen en bananen bij ons.
Eten
Na een dag of wat was onze verbranding aardig op peil gekomen en hadden we meer nodig dan dan we met ontbijt, lunch en avondeten bij elkaar konden sprokkelen. We hebben 2 keer tegen een hongerklop aangezeten. Dat hebben we opgelost door een extra stop met banaan, crêpe of toetje (Danone vanillevla). Wat we anders altijd deden en wat we dit jaar eigenlijk niet gedaan hebben is ‘snoepen’. Met name de ‘middagborrel’ met chips, noten en harde worst is achterwege gebleven. We zijn beiden wel wat gewicht kwijtgeraakt, maar dat is voor ons niet zo erg.
Kleding
Ik had niet helemaal de juiste kleding bij me. Het was mede door de wind vrij fris. Ik heb een flinterdunne (want licht) lange broek, maar die houdt me niet warm. Gelukkig had ik die ervaring al opgedaan bij het bikepacken en dus had ik een thermobroek meegenomen. Met thermoshirt, fleece trui en (dunne) Softshell heb ik het de meeste dagen en avonden warm kunnen houden. Vooraf twijfelde ik of ik mijn donzen puffer had moeten meenemen. Dat heb ik uiteindelijk niet gedaan en daar had ik wel spijt van. De zwembroek was uiteindelijk overbodig, maar dat weet je nooit van te voren.
Schade
Elke vakantie gaat er wel wat stuk. Zo ook deze vakantie. Het vervelendste en duurste was mijn Exped Synmat UL 7 LW matje. Eigen schuld zijn 2 verroeste kettingen doordat ik zonodig over een getijdeweg meestrijden terwijl het geen eb was. Daarnaast heb ik mijn spiegeltje (rule #66) verloren door mijn fiets om te laten vallen. Ik ben een keer op een haring gestaan en die is nu onherstelbaar krom. De bidon waar ik altijd isotone drank in doe, is beschimmeld van binnen en dus aangeboden aan het recycleperron.
Losse vragen
Kanozak achterop
Een lezer vroeg zich af waarom mijn kanozak in de lengterichting op mijn bagagedrager ligt en niet – zoals gebruikelijk – dwars op mijn achtertassen. De vraagsteller vroeg zich af of het met aerodynamica te maken had. Op zich geen gekke gedachte, maar de echte reden is dat ik op deze manier mijn achtertassen open kan maken en er zelfs vanaf halen, zonder mijn kanozak te verwijderen. Tip: Ook kun je op deze manier de spanbandjes door de hengsels van de tassen voeren, zodat de tassen er niet zomaar af te jatten zijn.
Reserveren
Een andere vraag, die we ook zelf hadden, was of we campings en hotels moesten reserveren. In Augustus is aan de Franse kust een hotel boeken op de dag van aankomst een hele uitdaging. Madeleine heeft het meermalen geprobeerd, maar altijd was het antwoord ‘complet’. Het woord ‘complet’ hebben we 1 keer bij een camping mogen ontvangen. Ook ‘complet’ voor zielige fietsers met een klein tentje. Het probleem aan de kust is dan weer niet zo groot, want de campingdichtheid is best hoog. Dus het reserveren van campings was niet nodig, het reserveren van hotels of Gîtes zeker wel.
Corona maatregelen
Frankrijk stond op rood in het Corona overzicht. Het heeft ons niet weerhouden. Je wordt bij bijna alle horeca gelegenheden naar je ‘pass sanitaire’ gevraagd en mondkapje zijn binnen verplicht en ook op sommige drukke punten buiten, zoals winkelstraten en toeristische trekpleisters. Op campings moet je officieel een mondkapje op in het toiletgebouw, maar niemand doet dat. Als een camping horeca heeft en/of een zwembad, zijn ze verplicht naar de ‘pass sanitaire’ te vragen. Sommigen doen dat ook. De doorreis door België en Frankrijk was geen enkel probleem. We zijn nergens aangehouden bij de grens. In de trein gelden dezelfde regels als bij ons.
Komoot
Introductie
De naam ‘Komoot’ is afgeleid van het Duitse woord ‘kommod’ wat gemeengoed betekent. Hiervoor is gekozen om aan te geven dat de app simpel en praktisch moet zijn. Daarnaast lijkt de Engelse uitspraak van Komoot op ‘Commute’, wat weer pendelen betekent en vaak in de context van woon-werk verkeer wordt gebruikt. Dus zowel de uitspraak komoot als komoet wordt goed gerekend.
“Is het nou komoot of komoet?“
Komoot is in 2010 opgericht door 6 outdoorliefhebbers uit de Oostenrijkse Alpen en Duitsland. Komoot bedient momenteel zo’n 11 miljoen fietsers en andere buitensporters. Sinds de oprichting is Komoot bekend geworden om zijn unieke fiets, wandel, en mountainbike routeplanner, turn-by-turn spraaknavigatie en topografische offline kaarten van hoge kwaliteit.
Hiermee is Komoot in Europa dé toonaangevende app voor fietsnavigatie op je telefoon. De app is uiteraard verkrijgbaar onder IOS en Android, maar kent ook een Garmin IQ app. De visie van het bedrijf, getuige ook de keuze van de naam, is dat het gaat om de beleving en dat die beleving niet verloren moet gaan in technisch gepruts aan je navigatie. Tot zover het verkooppraatje. Laten we kijken of Komoot daar in de praktijk aan kan voldoen.
Prijs en concurrentie
Komoot is gratis te downloaden en te gebruiken.
- Bij de gratis versie van Komoot kunnen kaarten voor offline gebruik aangekocht worden voor €3.99 (regio), €5.99 (meerdere regio’s) of de hele wereld voor €29.99.
- Komoot heeft ook een Premium abonnement gelanceerd. De vraag is voor wie dat toegevoegde waarde heeft.
Met zijn prijsstelling concurreert Komoot serieuze alternatieven als Ride With GPS en Naviki volledig de markt uit. Voor een eenmalig bedrag van €30,- kun je alles en meer dan wat de concurrent voor €6,- tot €10,- per maand aanbiedt.
Met serieuze concurrenten bedoelen we hier aanbieders die in ieder geval geïntegreerd een routeplanner, een navigatie app met tracking, een turn-by-turn navigatie (akoestisch) en een community hebben. Strava valt daardoor al af, aangezien het geen navigatie app heeft. OsmAnd valt weer af omdat het geen routeplanner heeft.
Als je niets doet met de turn-by-turn navigatie en al zenuwachtig wordt bij het idee dat er iemand de hele weg tegen je zit te kletsen, dan kun je ook goed terecht bij een app als Maps3D.
Voor de test maken we gebruik van de ‘wereld’ versie van Komoot die voor €29,99 over de digitale toonbank ging.
Routeplanner
De beleving begint natuurlijk bij het plannen van een route. Het is niet voor iedereen weggelegd, maar hier begint voor velen de voorpret. Anderen moeten er weer niet aan denken om zelf een route te bedenken en halen liever complete routes van het internet af. Dat scheelt een hoop gedoe. Ook voor die gebruikers biedt Komoot een aantal mogelijkheden, waarover later meer. In deze paragraaf gaan we ervan uit dat je zelf je route wilt ‘bouwen’.
Een route maken in Komoot doe je bij voorkeur op een PC. De routeplanner is ‘browser based’, wat betekent dat je geen software hoeft te installeren. De routeplanner werkt eigenlijk goed met elke browser (getest met Safari, Chrome en FireFox op Mac OS X). Een route plannen op je telefoon kan ook, maar is een stuk omslachtiger en kent beduidend minder functionaliteit. Je hebt bijvoorbeeld maar de beschikking over 1 type kaart. Maar voor noodgevallen kan het handig zijn. Als bijvoorbeeld halverwege de route het keihard begint te regenen, wil je misschien zo snel mogelijk weer naar huis.
“Als het halverwege de route keihard begint te regenen, wil je misschien zo snel mogelijk naar huis”
De gebruikersinterface van de PC versie is overzichtelijk. Op de homepage van Komoot vind je een duidelijk aangegeven optie om naar de routeplanner te gaan. De interface is in (goed) Nederlands en is behoorlijk intuïtief. Met het laatste bedoel ik dat je functionaliteit vindt waar je het verwacht en dat icoontjes voor zichzelf spreken. Je kunt van start zonder eerst de handleiding te hebben gelezen.
In het artikel Routeplanner hebben we uitgebreid de functionaliteit van de routeplanner van Komoot behandeld. Hieronder nog even in het kort de voor-en nadelen.
Voor
- Routeplanner kiest logische routes
- Routeplanner maakt onderscheid tussen verhard en onverhard en type wegen
- Goede import functie van bestaande routes (FIT, GPX, TCX)
- Goed routebeheer
- Routeplanner herkent veerboten
- Routeplanner vermijdt MTB paden
- Hoogteprofiel
- Veel POI informatie beschikbaar
- Route is om te keren
- OpenCycleMap
- OpenStreetMap
- Zeer goede prijs/kwaliteit verhouding
Tegen
- Popup bij plaatsen van Waypoint
- Geen ‘Undo’ knop
- Alleen betaalde export functie
- Geen VeloViewer overlay
Navigatie app
De app is in tegenstelling tot de browser-based routeplanner iets minder overzichtelijk. Dat komt wellicht omdat Komoot hier meer functionaliteit in kwijt moet en het scherm uiteraard kleiner is. Zo is het startscherm standaard ingesteld op ‘Inspiratie’, ook als je de optie ‘Inspiratie inschakelen’ hebt uitgezet. Ik doe helemaal niets met de ritten van een ander, dus ik had graag een ander beginscherm gehad.
Het beginscherm dat ik zoek, is het scherm dat mijn geplande rit toont. Ik verwacht immers dat een rit gepland in de Komoot Routeplanner naadloos wordt doorgegeven aan de app. Het menu geeft naast ‘Inspiratie’ de mogelijkheden ‘Plannen’, ‘Opnemen’, ‘Profiel’ en ‘Meer’. Ik zou mijn gewenste scherm onder optie ‘Plannen‘ of ‘Opnemen’ verwachten, maar je snapt het al, ik vind het onder ‘Profiel’. De optie ‘Meer’ voegt niets toe. Hier verwacht ik de instellingen van de app, maar het enige dat je hier kunt doen is upgraden naar een duurdere versie.
Het profielscherm is eigenlijk het scherm dat je standaard moet hebben. Het geeft je de routes die je gepland en gereden hebt, een aantal basis statistieken en info over je community. Al zou ik zelf gekozen hebben om de geplande routes bovenaan te zetten, vind ik het verder een overzichtelijk geheel. In dit scherm vind je ook het kenmerkende ‘instellingen’ icoontje, waarmee je de werking van de app kunt beïnvloeden.
De route die ik gepland heb in de routeplanner komt automatisch in de app bij de geplande routes te staan. Grappig is dat Komoot een kwalificatie aan je rit geeft. Zo kan het beoordeeld worden als ‘gemiddeld’ of ‘zwaar’. Het algoritme achter deze kwalificatie is mij niet helemaal duidelijk, maar ik denk dat lengte en ondergrond in ieder geval van invloed zijn.
Voordat je op ‘Navigatie starten’ drukt, heb je de optie om – als je die hebt – vrienden uit te nodigen voor de rit en veel belangrijker, om de rit off-line op te slaan. Het off-line opslaan van je route zorgt niet alleen voor minder data gebruik, maar ook voor minder stroomverbruik en een betere navigatie. Op sommige plekken – zelfs in Nederland – is je 3G gewoon niet snel genoeg voor goede navigatie. De app krijgt dan problemen met het laden van de kaart en dan moet je stoppen omdat je niet weet waar je naartoe moet. Dat leidt tot irritatie, trust me!
Echt onhandig vind ik de draaiende kaarten. Ik vind het prettig als de route op de kaart van beneden naar boven loopt. Het Noorden boven. Dat is ook de richting waarin ik fiets. Rechts is dan ook rechts en links is links. Ik ben dat simpele alfaatje, remember! Nu beweegt de route als een kompas over mijn scherm. Soms rij ik van boven naar beneden en dan weer van links naar rechts. Je kunt de rijrichting wel fixeren, maar deze wordt door verschillende functies weer ontgrendeld, waaronder in- en uitzoomen. Ook duurde het even voordat ik het juiste knopje hiervoor had gevonden. Dit is voor mij een serieus irritatiepunt.
Wat ook irriteert – al is het minder dan het vorige punt – is dat de app soms de route loslaat. Dan schuift hij de kaart niet automatisch mee met de route en rijd je dus van de kaart af. Ik kan me niet bedenken waarom je die functionaliteit zou willen en al helemaal niet dat je die functionaliteit inschakelt als je een paar keer op je schermpje tikt. Ook hier is weer een knopje om je route op je scherm te fixeren, zodat de kaart weer netjes mee schuift.
“Uiteraard kun je in- en uitzoomen met duim en wijsvinger, maar dat is bij 45 kilometer per uur tussen Parijs en Roubaix motorisch best een uitdaging”
Logisch, maar voor de Garmin gebruiker niet zo vanzelfsprekend, is het gemak van het in- en uitzoomen van de kaart. Uiteraard kun je dat doen door met duim en wijsvinger in- of uit te zoomen, maar dat is bij 45 kilometer per uur tussen Parijs en Roubaix motorisch best een uitdaging. Dus is 2 keer kort tikken inzoomen en 1 keer met 2 vingers tikken uitzoomen. Top!
GPX importeren
Mocht je van iemand nu een prachtige route hebben gekregen in de vorm van een GPX of TCX bestand, dan is dat geen enkel probleem. Je kunt dit cadeau gewoon uitpakken in Komoot en de route gebruiken alsof het in Komoot gepland was.
Naar de Start
Stel nou dat je een route ergens in Drenthe hebt gepland en zelf in Purmerend woont. Dan heeft Komoot de leuke optie om alvast de navigatie thuis aan te zetten. De app komt dan met de mededeling dat het wel wat ver is naar het beginpunt, dus of je dan met OV of auto wilt. Klik je dan op ‘Ja’, dan opent Komoot Google Maps of Apple Kaarten en plant daarin de route naar het startpunt van je fietsroute. Nice!
Als je wat dichter bij de route zit of als je voor ‘Toch starten’ kiest, dan plant Komoot keurig een fietsroute naar het beginpunt.
Navigeren
De navigatie is turn-by-turn en spraakgestuurd in keurig Nederlands. De aanwijzingen komen op tijd en zijn meestal logisch. Waar de app wat moeite mee heeft, zijn fietspaden die bij een kruising even uitwijken naar rechts. In Nederland heb je veel van dit soort kruisingen, omdat het veiliger is om de kruising met het fietspad niet gelijk te laten lopen aan de kruising met de weg. Komoot herkent de ‘slinger’ naar rechts niet en geeft dan vooraf alleen aan ‘over 300mtr linksaf’, waarmee de ‘slinger’ terug wordt bedoeld. Als je op de kaart kijkt zie je dat je per saldo gewoon rechtdoor moet.
“Met Komoot heb je toch een hele dag een ongeïnteresseerde mannenstem die tegen je aan loopt te kletsen”
Een Garmin doet ook turn-by-turn navigatie, maar maakt daarbij gebruik van piepjes. Misschien omdat ik daar gewend aan ben, maar dat vind ik een uitermate prettige optie. Met Komoot heb je toch een hele dag een ongeïnteresseerde mannenstem die tegen je aan loopt te kletsen. Komoot maakt gebruik (iOS) van de stem die ook voor Siri wordt gebruikt. In nieuwere modellen van de iPhone kun je die stem instellen. Bij Android is het wat ingewikkelder, maar ook daar kun je de stem instellen. Uiteraard heb ik dit getest op mijn iPhone X, maar helaas blijft vanuit Komoot een mannenstem mij toespreken.
Uit koers
Ook als je per ongeluk uit koers raakt doet Komoot het goed. De app probeert je weer op de route te krijgen, zonder steeds terug te willen naar het punt waar je de route hebt verlaten (Garmin irritatie). Vaak is het veel logischer om de route een stukje verder op te pakken. Zeker als de koerswijziging voortkomt uit een omleiding. Dan heb je niets aan een app die je weer terug navigeert naar het punt waar het mis ging. Komoot werkt dus meer zoals Google Maps.
Kaarten
Helaas is er in de app maar 1 type kaart beschikbaar. Deze kaart is overigens prima, met voldoende detail en ook vanaf een afstandje overzichtelijk. Als je de telefoon op je stuur hebt en je snel de route checkt, wil je niet overladen worden met kleur en detail. Dus de kaart voldoet, al is het wel jammer dat bijvoorbeeld de Open Cycle Maps kaart niet beschikbaar is.
Ook ben je in de app de waardevolle info over wegtype en ondergrond kwijt. Hoewel de app het zich wel kan herinneren, want je kunt zomaar een aanwijzing krijgen als: ‘Over 450mtr rechtsaf, onverharde weg’.
POI
Gelukkig laat Komoot ook nog wat ruimte voor verbetering over. Hoewel Komoot best wel wat informatie over interessante plekken in zich heeft, komt het er maar mondjesmaat uit. Zo kun je in de Routeplanner de ‘watertappunten’ als POI laten zien, maar als je de route opslaat en opent in de app, dan zijn je watertappunten verdwenen. Er is een hack in de app om via ‘Plannen’ toch 1 type POI te laten zien, maar dat is meer geluk dan wijsheid.
Komoot kent ook zogenaamde ‘Highlights’. Dat is eigenlijk een door jezelf aangemaakt POI. Als je dan verwacht dat je bij het plannen van een route zelf een POI (Highlight) kan toevoegen, dan heb je het mis. Je kunt alleen tijdens en na de rit Highlights aangeven, zodat anderen daar weer door geïnspireerd kunnen raken. Jammer!
Overige info
Dit is dan weer een puntje om blij van te worden. Niet dat Komoot je overlaadt met allerlei nuttige en minder nuttige info, maar het biedt naast standaard zaken als snelheid, afstand, tijd en hoogte ook info over het resterend aantal kilometers en tijd. Daar word ik blij van.
“Komoot geeft je info over het resterend aantal kilometers op je route”
Tracking
Met Komoot kun je uiteraard je rit opnemen. Dat doet de app goed en betrouwbaar. Het is een beetje een ‘commodity’ voor een navigatie app, maar echt irritant als deze niet werkt, of zelfs niet aanwezig is.
Connectiviteit
Wat Komoot dan weer niet doet, is je in staat stellen om je hartslag-, power- en cadansmeter op de app aan te sluiten. Voor een beetje toeren is dat niet erg, maar als je serieus aan het trainen bent, dan is Komoot in één klap niet meer geschikt.
Komoot koppelt ook niet rechtstreeks met Strava. Ik denk omdat Strava meer als concurrent wordt gezien. Dat betekent voor Strava gebruikers dat je de Komoot rit later handmatig moet uploaden naar Strava. Gedoe!
Er is wel een connectie met je Garmin mogelijk. Dit is een redelijk soepel lopende verbinding met de Garmin Connect app. Soms laat hij je in de steek, maar 9 van de 10 keer ligt dat aan de Garmin Connect app en niet aan Komoot.
Live Tracking
Een optie die ik mis is Live Tracking, waar bijvoorbeeld Garmin en Strava (Beacon) dit wel bieden. Met live tracking kun je 1 of meerdere personen je route laten volgen. Zo weet mijn vriendin bijvoorbeeld waar ik me op de route bevind. Voor de ene fietser een inbreuk op zijn privacy, voor de ander een handig hulpmiddel om vele ‘waar ben je nu?’ belletjes te voorkomen. Ook mis ik in Komoot de ongevaldetectie die bijvoorbeeld wel in een Garmin zit.
Community
Ik ben vanwege allerlei redenen lid van de Strava community en zit daarom niet te wachten op de community van Komoot. Maar die is er wel, inclusief ‘vriendjes’, deelopties, ‘kudos’ en reacties.
Nu gebruik je Komoot buiten het fietsen en wandelen eigenlijk niet. Dus als je ook nog aan andere sporten als hardlopen, zwemmen of roeien doet, dan is de community wat beperkt en zal je sneller voor iets als Strava kiezen.
Komoot community wordt wel veel gebruikt door fietsers en fiets platforms om routes te delen. Zo kun je bijvoorbeeld ook alle ritten van Gravelrides.cc via deze manier vinden. En dat is dan weer best handig.
Batterijverbruik
Dit is altijd hét struikelpunt bij navigatie apps op je telefoon. Het werkt als een dolle, alleen na 50 kilometer is je batterij dood. Zo ook bij Komoot. Wellicht dat Komoot een fractie beter functioneert dan zijn concurrenten, maar een hele dag fietsen op de batterij van je telefoon is er ook bij Komoot niet bij. Ook niet als je alle batterijbesparingsmogelijkheden aanzet.
“Het werkt als een dolle, alleen na 50 kilometer is je batterij dood”
Je bent daarom veroordeeld tot het bezit en gebruik van een powerbank als je ritjes boven de 50km rijdt en permanent je routeplanner nodig hebt. Dat hoeft niet erg te zijn. Ik heb bijvoorbeeld een prima powerbankje dat ik onder mijn stuurpen vast ‘strap’ met klittenband en met een kort kabeltje aan kan sluiten op mijn telefoon. Je kunt ook een bovenbuis tasje nemen en daar je bank in stoppen. Tip is dan om een waterdichte tas te nemen (bijvoorbeeld Ortlieb Cockpit-Pack).
Conclusie
Wat mij betreft maakt Komoot het waar. Op een aantal kleine puntjes na, die bij de één zwaarder zullen wegen dan bij de ander, werkt alles naar behoren en intuïtief. Ten opzichte van de naaste concurrenten is de app beter en goedkoper.
“Ten opzichte van de naaste concurrenten is de app beter en goedkoper”
Inclusief de aanschaf van een powerbank en bovenbuistas is het ook nog steeds een goedkopere optie dan bijvoorbeeld een Garmin van €200,-. Dan ga ik er wel vanuit dat je die telefoon toch al had. Gemis bij Komoot is dan wel de ontbrekende koppeling met Strava.
De app is minder geschikt voor de serieuze sporter. Je kunt je hartslagmeter er niet aan koppelen en je gaat er ook niet mee zwemmen of hardlopen. Dit is dan ook niet de doelgroep van Komoot.
Al met al is Komoot een prima alternatief voor de kaartleesstandaard uit de jaren ’90. Met uiteraard veel meer opties en toch ook goed te gebruiken door iemand die niet al teveel IT bagage heeft.
Toekomst
Als de doelgroep de toerfietser is, dan denk ik dat het met de toekomst van Komoot wel goed zit. Zeker nu in Coronatijd. Maar over het algemeen gaan er steeds meer mensen voor hun plezier op een – al dan niet elektrische – fiets zitten. En Komoot speelt daar nu al op in door bijvoorbeeld connecties te maken met verschillende e-bikes.
Als toerfietsen de toekomst van Komoot is, dan verwacht ik wel verdere integratie van nuttige informatie over bijvoorbeeld het weer en interessante plekken (POIs). Technisch moet het niet moeilijk zijn om regen en andere narigheid op de route te voorspellen. En met een waarschuwing ‘Over 300mtr aan je linkerhand ligt Herberg Kortehoef, dit is de laatste koffiestop in 54 kilometer.’ maak je de toerfietser ook heel blij.
Ga je nog een stap verder, dan verwacht ik dat Komoot mij een opties biedt waarbij de app mij gaat vertellen wat ik allemaal zie op de route: ‘Je rijdt nu landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt op, dit eeuwenoude familielandgoed kenmerkt zich door….’. Laat er dan vooral ook een knop op zitten die deze optie weer uitzet.