Het 10 punten plan van de Fietsersbond

De Fietsersbond lanceert een 10 puntenplan voor de Nederlandse fietser richting de Tweede Kamerverkiezingen van 2021. Gezien de vermeende invloed die de Fietsersbond heeft in de politiek, is het interessant om eens te kijken wat het plan inhoudt.

1 – Investeer in de fiets
Daar kan moeilijk iemand tegen zijn. De bewoording die de bond hier gebruikt is wel wat lastig; ‘Daarom is het nodig dat de fiets een volwaardig onderdeel is van het nationale mobiliteitsbeleid’. En ‘De schaalsprong in het fietsbeleid die wij voorstaan sluit naadloos aan op de Agenda 2.0 van de Tour de Force, op het Deltaplan van de Mobiliteitsalliantie, op het Klimaatakkoord, het Preventieakkoord en het Strategisch Plan Verkeersveiligheid.’

Het deel dat ik wél begrijp is ‘Budgetten moeten in overeenstemming komen met het aandeel van de fiets in de verplaatsingen’. Dat lijkt me een goed streven, maar kun je dan ook niet stellen dat de inkomsten in overeenstemming moeten zijn. Ik lees niets over ‘fietsbelasting’, terwijl de automobilist een flinke duit in het zakje doet met zijn wegenbelasting.

2 – Zet voetgangers en fietsers op 1
De kop doet een Trumpiaans ‘Bikers First’ vermoeden, maar inhoudelijk gaat dit punt in op de ruimte die de fiets nodig heeft in de infrastructuur. Bij stedelijke ontwikkeling moet daar rekening mee worden gehouden, is de stelling.

Waar het punt een beetje op hint is dat de ruimte in grotere steden toegankelijker wordt gemaakt voor fietsers en minder voor auto’s. Nu lijkt de Fietsersbond sowieso een hekel aan auto’s te hebben, dus dat is niet verrassend. Maar in dit geval lijkt het wel logisch om in krappe, oude steden de schaarse ruimte efficiënt en milieuvriendelijk te benutten. Een fietser neemt minder ruimte in dan een auto.

Zou het wel weer fijn zijn als alle fietsers zich ook een beetje aan de regels zouden houden. Anders hebben we straks een 10 puntenplan van de Voetgangersbond nodig om de fietsers de stad uit te schoppen.

3 – Investeer in Snelfietsroutes
Dat lijkt me een prima idee. Als je wel eens een speed pedelec bent tegengekomen op je gewone fiets, weet je dat het snelheidsverschil groot is. In mijn optiek te groot om lekker samen te gaan. Het is daarom in mijn optiek ook te beargumenteren dat speed pedelecs dezelfde regels volgen als brommers met een geel kenteken. Ik kan me wel voorstellen dat we in het kader van het milieu het woon-werk verkeer op de (elektrische) fiets willen bevorderen. Dan zijn veilige snelfietsroutes zeker een optie. Daarbij opgemerkt dat deze dan ook voor ‘snelfietsers’ zijn en je er dus niet moet gaan wandelen of met een kind naast je moet gaan fietsen.

4 – Fiets en ov, een gouden combinatie
Bij het lezen van deze kop, schiet ik onmiddellijk in de weerstand. Probeer je fiets maar eens mee te nemen in de trein. Dat is geen feest. Maar gelukkig gaat dit punt inhoudelijk daar niet over. Het gaat over de parkeergelegenheid voor fietsers bij een station. Natuurlijk is dat een goed idee, maar dan is wel weer de vraag wie dat moet gaan betalen. Fietspakhuizen zoals bij Utrecht centraal zijn schreeuwend duur.

Als je mazzel hebt kan je fiets mee in de trein.

5 – Stimuleer de fiets
Een punt naar mijn hart. Daar kunnen we als Fietsen Natuurlijk ! volledig achter staan. Of toch maar even lezen wat er onder dit kopje staat. Het gaat weer over geld. De Fietsersbond vraagt weer om de fietser financieel voor te trekken. Het is niet dat ik per se tegen ben op deze stelling, maar het kopje doet zoveel meer vermoeden. Er valt zoveel meer te stimuleren dan alleen een financiële prikkel.

6 – Fietsen zonder hindernissen
Hier moet ik echt een beetje gokken wat de bond precies bedoeld. ‘Ga het ontstaan van barrières voor fietsers en voetgangers door aanleg van nieuwe infrastructuur tegen en gebruik de kansen voor de fiets bij nieuwe ontwikkelingen.’

Als ik de zin goed lees ontstaan er volgens de bond barrières voor fietsers door de aanleg van nieuwe infrastructuur. Het kan zijn dat de bond hier bedoelt dat je tegen een nieuwe snelweg aanrijdt en dat je bij een drukke kruising moet wachten bij een verkeerslicht. Meestal zie ik echter het omgekeerde. Bij nieuwe snelwegen worden vele tunnels en bruggen aangelegd om lokaal (fiets)verkeer soepel over te laten steken en ook zie je dat drukke kruisingen steeds meer ondertunneld worden voor fietsers en voetgangers.

Fietstunnel onder de Oude Maas bij Heinenoord

7 – Lagere snelheid, minder fietsers als slachtoffer
Dit is het punt waar ik altijd ‘overhoop’ lig met de Fietsersbond. In mijn optiek is dit niet alleen een ‘auto’ probleem. De Fietsersbond stelt dat fietsen intrinsiek veilig is en daar ben ik het niet mee eens. Zelfs op een autoloze zondag is fietsen een hachelijk avontuur. Je bent kwetsbaar op een fiets, als er blaadjes op de weg liggen of het heeft gesneeuwd, dan ga je makkelijk onderuit. Als je ergens tegenaan rijdt, ben je zelf de kreukelzone. De bescherming die je hebt, als je die al gebruikt, is beperkt.

Dus dan maar het probleem bij de automobilist leggen, zal het probleem niet oplossen. Natuurlijk moet het streven zijn om het aantal verkeersslachtoffers naar nul te brengen. Maar begin dan bij jezelf. Zorg dat je een helm op je pan hebt, je verlichting in orde is en dat je je aan simpele regels houdt als stoppen voor rood. Tegen de tijd dat 90% van ons fietsende volk zich daaraan houdt, mogen we gaan zeuren dat auto’s te weinig rekening met ons houden en dat ‘we’ beschermd moeten worden tegen autoverkeer.

Als ik dan het kopje weer lees, dan denk ik dat dit op fietsers kan slaan. Pas je snelheid aan. Rij niet als een idioot over drukke fietspaden met je racefiets of speed pedelec. Glip niet nog even langs een stel fietsers als er al tegemoetkomend verkeer is. Pas je snelheid aan. En als je lekker wilt knallen op de fiets, kom naar Flevoland. Hier is de ruimte om eindeloos 45 km/u te racen zonder dat je ergens voor hoeft te stoppen.

8 – Fietsen als medicijn
Met dit punt kan ik het dan weer helemaal eens zijn. Hoewel ik in een NOS artikel weer las dat fietsen en hardlopen vooral door hoogopgeleiden wordt gedaan. Dus misschien nog iets opnemen om een divers publiek te bereiken. Misschien in het plan de term ‘Nederlandse Fietser’ ook vervangen door gewoon ‘Fietser’.

9 – Weg met fossiele tweewielers
Dat is snel te regelen. Ik ken niet heel veel fietsen die gemaakt zijn van versteende resten van planten of dieren. Hoewel het milieutechnisch wel een goed idee zou kunnen zijn.

Wat er natuurlijk bedoeld wordt is tweewielers die op fossiele brandstof rijden. En eigenlijk is dat ook geen goede term, want dan zou je wel op biogas of zonnebloemolie kunnen karren. Dus het gaat hier om het verbannen van verbrandingsmotoren.

Een oplossing levert de bond hier niet bij. Gaan we tweewielers zonder verbrandingsmotor stimuleren, of de verbrandingsmotor verbieden? Of beide natuurlijk. En gaan we dan zo ver dat de elektra van de speed pedelec dan uit groene stroom moet komen? En wat doe je met de Kreidler verzamelaars? Nostalgische oude brommers die er leuk uitzien, maar verschrikkelijk stinken.

10 – Fietsen voor iedereen
In het laatste punt lijkt de bond politiek te willen bedrijven door woorden als ‘inclusief’ en ‘participatie’ te gebruiken. Het is altijd een beetje link om woorden te gebruiken waarvan je weet dat er een bepaalde gevoelswaarde aan hangt.

Wat er – denk ik – bedoeld wordt, is dat het mooi is dat er een diversiteit van fietsen ontstaat en dat er ruimte moet zijn voor alle soorten fietsen. Nu val ik met het woord ‘diversiteit’ in dezelfde valkuil als de bond.

De vraag is wat de bond er allemaal onder wil laten vallen. Ik kan me extremen voorstellen die ik liever vandaag dan morgen van de weg zie verdwijnen. De bierfiets bijvoorbeeld.

De bierfiets, alsof bier drinken tijdens het fietsen een goed idee is.

Conclusie

Ik ken de Fietsersbond als een ‘anti-auto’ bond en dat blijkt nog maar eens uit dit 10 puntenplan. Liever zou ik een meer gebalanceerd plan zien waarin de verantwoordelijkheid óók bij de fietser wordt gelegd. Niet alleen in het dagelijks gebruik van het ding, maar ook financieel.

Te makkelijk komt de bond met het belasten van de maatschappij – dat zijn wij, by the way – door het toekennen van middelen ten faveure van de fiets, zonder ook maar ergens te benoemen hoe de fietser hieraan gaat bijdragen.

Natuurlijk is het geen gek plan om als maatschappij een milieuvriendelijke manier van transport te stimuleren en daar wat extra geld voor uit te trekken, maar iets meer balans mag wel.

Ik zou me kunnen vinden in een ‘fietsbelasting’ om bij te dragen aan al deze mooie plannen. Bijvoorbeeld door een belasting op de aanschaf van een fiets. Dat geeft je als fietser ook legitimiteit om te ‘zeuren’ over de infrastructuur. Nu wordt het allemaal betaald door de automobilist.

Daarnaast moet de bond zich toch realiseren dat het in Nederland best wel goed gesteld is met de fietsinfra. Anders moeten ze echt eens de fiets pakken en een rondje door Brussel fietsen.

En misschien is het disproportionele in hun plan alleen om de boel scherp te houden. Dat kan. Dat laat mij in ieder geval de ruimte toch positief tegen dit plan aan te kijken. 

Podcast # 28 – Knikkerbanen voor Full Suspension Bikes – met Patrick Jansen

Wat is er leuker dan fietsen door het bos. Of het nu een gewoon bospaadje is, of een technische single trail. Wel merk je dat het niet altijd leuk is om met je gravelbike zomaar in een Harry Slinger verzeild te raken. Hoe zit dat eigenlijk met die MTB Trails in Nederland?

Patrick Jansen is de expert om deze en veel meer MTB gerelateerde vragen aan te stellen. Hij is dé trailbouwer van Nederland en zelf een zeer verdienstelijk MTB’er.

In de podcast kom je meer te weten over hoe de trails tot stand komen en waar ze aan moeten voldoen. Maar ook gaan we dieper in op de classificatie van routes die aanstaande is. Naast natuurlijk de nodige meningen en leuke verhalen.

Patrick Jansen te gast in onze studio

Links

Track & Trails route builders

MTB
IMBA (International Mountain Bicycling Association)
MTB jargon (Engels: ‘slang’)
MTB Utrechtse Heuvelrug
Alle MTB Routes NL
Kinderroute Ede
De ‘Qualifier’ of ‘ Squirrel Catcher’ bij de route Otterlo
MTB Rijk van Nijmegen
Classificatiesysteem MTB routes
Kleurcodes MTB routes (NTFU)
Route etiquette
Trail etiquette (RedBull-Engels)
Trail etiquette (Singletracks.com-Engels)
MTB Vignetten Nederland

Materiaal
Lezyne Tubeless CO2 blaster (website)
Lezyne Tubeless CO2 blaster (Youtube)

Overig
NTFU
Fietssport

Tracks & Trails

De wereld is niet plat, zelfs Flevoland niet

Tot aan mijn assen in de modder. En daar is niets aan gelogen. Jaap en ik waren het spinnen in de winter een beetje zat, hadden een mountainbike gekocht en stonden we in het Kotterbos met onze ‘poten’ in de modder.

Niet doorheen te komen. Stukje fietsen, stukje lopen en even uithijgen. Jaap op zijn Trek 7000 en ik op mijn mooie tweedehands B-One. We hadden geen idee wat we moesten verwachten bij mountainbiken in Nederland, dus dachten we dat het heel normaal was dat de helft van het parcours onbegaanbaar was.

Mijn B-One MTB in 2004 na een rondje Kotterbos

Zo zag het mountainbike pad in het Kotterbos in Almere er 15 jaar geleden uit. En als je denkt dat dit weer specifiek iets is voor Almere of de polder, dan heb je het mis. Als het geregend had, was het parcours bij Lage Vuursche ook onbegaanbaar. Modderpoelen en plassen waren meer regel dan uitzondering. Dat hoorde bij mountainbiken in het begin van deze eeuw.

De eerste kwaliteitsslag heb ik nog meegemaakt. Staatsbosbeheer was klaar met de kap van een deel van het Kotterbos en heeft het mountainbike pad weer hersteld en een beetje omgelegd. Nu kon ik zomaar een heel rondje op mijn fiets blijven zitten. Tenminste als ik niet op mijn snufferd ging op de spekgladde klei.

Want dat was wat het was. Gras en klein en een compleet vlak parcours. De enige hindernis die je had was de haag aan brandnetels waar je tussendoor moest manoeuvreren. Halverwege de herfst kwam er dan iemand met een bosmaaier en dan was de route weer voor een week of wat te fietsen zonder overal jeuk te krijgen.

Om de een of andere reden heb ik toen mijn mountainbike – de BeOne inmiddels ingeruild voor een keurige Specialized Stumpjumper – een tijd aan de muur gehangen. Ik heb een huis gebouwd en daarna werd ik gepakt door het triathlon virus. Dus de volgende kwaliteitsslag heb ik even gemist.

De verbazing kwam toen ik bedacht had te gaan hardlopen op het mountainbike pad. Inmiddels was de term ’trail’ geïntroduceerd en ben ik naderhand terecht gewezen dat het niet zo’n strak plan was om te gaan rennen op een MTB trail. Sorry daarvoor!

Wat ik merkte, was dat de aardkorsten onder de polder blijkbaar waren gaan schuiven en dat de ‘Flevoplaat’ her en der omhoog was gedrukt door de ‘Stichtse plaat’, want er zat opeens hoogteverschil in de route. En in het tweede gedeelte kwam ik zelfs een paar kunstmatige hindernissen tegen, gevolgd door een voorloper van de kombocht.

Al lopend bedacht ik me dat ik mijn Stumpjumper maar eens moest afstoffen voor een hernieuwde kennismaking met het Kotterbos. Helaas is dat er nog niet van gekomen, maar ik heb inmiddels al wel een rondje over de Hoge Vuursche ’trail’ gemaakt en – weliswaar met mijn gravelbike – een stuk van de Amerongen route gepakt. Mountainbiken is niet meer wat het geweest is.

We hebben het er al met boswachter Rein Zwaan over gehad en binnenkort volgt een podcast met MTB parcours bouwer Patrick Jansen. Maar Fietsen Natuurlijk ! heeft haar thuisbasis in Almere en daarom besteden we af en toe wat extra aandacht aan onze eigen omgeving. In dit geval aan de MTB tracks die Almere rijk is.

En dan kun je niet om Braambergen heen. De stichting MTB & More heeft daar een modern MTB trail neergelegd die er voor ons in ieder geval uitdagend genoeg uitziet en maar liefst 200 hoogtemeters kent. Een Oostenrijker lacht daarom, maar een Flevolander moet dan al uitkijken voor hoogteziekte.

Gerko van der Graaf, storyteller & trail inspector heeft ons op voordracht van MTB & More uitgenodigd te komen kijken bij Braambergen en een mooie podcast op te nemen vol verhalen over mountainbike routes in de polder. Graag gaan wij op deze uitnodiging in en eigenlijk willen we dit jaar nog zien dat we de 200 hoogtemeters overwinnen.

Om alvast een beetje in de stemming te komen, alvast een paar sfeer beelden van de Braambergen en Kemphaan trails.

Podcast # 27 – De Fietsende Boswachter Rein Zwaan – Part II

Er is niets mooier dan fietsen in de vrije natuur. Genieten van de frisse lucht en vermaakt worden door alles wat je om je heen ziet. Steeds meer mensen krijgen – zeker in deze Corona tijd – door hoe leuk dat is. En met die toenemende drukte rijst de vraag: “Hoe houden we het leuk met z’n allen?”. Daarom hebben wij boswachter Rein Zwaan uitgenodigd om ons een inkijkje te geven in het reilen en zeilen in het bos. Naast boswachter is Rein ook fervent fietser, dus hij kan zich uitermate goed verplaatsen wat ons als fietser bezighoudt. Want een bos is leuk, maar we willen er wel in kunnen Fietsen Natuurlijk ! 

Hieronder vind je deel 2 van de podcast die we hebben opgenomen op donderdag 5 november 2020.

Bekijk hier de videovraag die we aan Rein stellen in de Podcast

Links

Staatsbosbeheer
Toegangsregels Staatsbosbeheer
Fietsen op de Veluwe
Wielersportbond NTFU
International Mountain Bicycling Association
Alpe d’Huzes

MTB Routes
Alle MTB routes van Nederland
Landelijk classificatiesysteem MTB-routes (NTFU)
Stichting MTB routes Utrechtse Heuvelrug
FaceBook pagina Stichting MTB Routes Utrechtse Heuvelrug
Aanleg MTB-route: wat komt er bij kijken? (YouTube)
MTB route Amerongen
MTB route Lunteren (nieuw)
MTB route Ede (nieuw)
MTB Harry Slinger route Leersum (YouTube)

Gravelroutes & Planners
Gravelrides.cc
Komoot routeplanner uitleg (incl. plannen op fietsroutes)
Komoot route warnings (Engels)
Komoot route tips
RideWithGPS

Bikepacken en kamperen
Natuurkampeerterreinen NL

Fietsen in de regen
ShoeFresh
Rainlegs

Bier
Hertbier van de Veluwe
Dikke Bolle. Bier met ballen
Maallust Zware Jongen Tripel
Utrechtse Heuvelrugbier (een nieuw bier, nog geen eigen site)

Podcast # 26 – De Fietsende Boswachter Rein Zwaan – Part I

Er is niets mooier dan fietsen in de vrije natuur. Genieten van de frisse lucht en vermaakt worden door alles wat je om je heen ziet. Steeds meer mensen krijgen – zeker in deze Corona tijd – door hoe leuk dat is. En met die toenemende drukte rijst de vraag: “Hoe houden we het leuk met z’n allen?”. Daarom hebben wij boswachter Rein Zwaan uitgenodigd om ons een inkijkje te geven in het reilen en zeilen in het bos. Naast boswachter is Rein ook fervent fietser, dus hij kan zich uitermate goed verplaatsen wat ons als fietser bezighoudt. Want een bos is leuk, maar we willen er wel in kunnen Fietsen Natuurlijk ! 

Hieronder vind je deel 1 van de podcast die we hebben opgenomen op donderdag 5 november 2020.

Bekijk hier de videovraag die we aan Rein stellen in de Podcast

Links

Staatsbosbeheer
Wielersportbond NTFU
International Mountain Bicycling Association
Alpe d’Huzes

MTB Routes
Alle MTB routes van Nederland
Landelijk classificatiesysteem MTB-routes (NTFU)
Stichting MTB routes Utrechtse Heuvelrug
FaceBook pagina Stichting MTB Routes Utrechtse Heuvelrug
Aanleg MTB-route: wat komt er bij kijken? (YouTube)
MTB route Amerongen
MTB route Lunteren (nieuw)
MTB route Ede (nieuw)
MTB Harry Slinger route Leersum (YouTube)

Gravelroutes & Planners
Gravelrides.cc
Komoot routeplanner uitleg (incl. plannen op fietsroutes)
Komoot route warnings (Engels)
Komoot route tips
RideWithGPS

Bikepacken en kamperen
Natuurkampeerterreinen NL

Bier
Hertbier van de Veluwe
Dikke Bolle. Bier met ballen
Maallust Zware Jongen Tripel
Utrechtse Heuvelrugbier (een nieuw bier, nog geen eigen site)

Podcast # 25 – “Race Around The Netherlands op Krentenbollen en Karakter” – Over Langeafstandsfietsen met Jair Hoogland.

Je hebt mensen die dingen doen waar jij alleen maar van kunt dromen. Jair Hoogland is zo iemand voor mij. Hij is als derde gefinisht in de Race Around The Netherlands. In bijna 93 uur fietste hij 1925 kilometer. Hoog tijd om hem te vragen wat een mens bezielt om dit te doen en wat er allemaal komt kijken bij het rijden van dergelijke afstanden. Redenatie van Ronald: Als je 200km kunt fietsen kun je ook 400km Fietsen Natuurlijk !

Op locatie bij Jair Hoogland
De podcastbiertjes van De Kromme Haring

Links

Langeafstandsfietsen
Jair’s rit op Strava
Race Around The Netherlands
Dot Watchers (RatN 2020)
Over Randonneuring (Wikipedia, Engels)
Watertappunten in Nederland
Waar ligt Tegelen? (Belangrijk voor tegeltjesfietsers)

BRM info (Brevet de Randonneur Mondiaux)
randonneurs.be (wat is een BRM?)
webklik.net
randonneurs.nl
madamvelo.be

Voeding
3Action Hydration Tabs (TIP van Jair: Pak vooral wat voorhanden is!)
Krentebollen (deze energieke fietsvoeding is overal in elke supermarkt te koop 😉 )

Bier (meestal niet tijdens langeafstandsritten)
De Kromme Haring (“The only thing we fear is shitty beer”)
Wahoo IPA
Dusky Mosaic Amarillo
WhiteBait Crushable Ale

Lower the BAR

Als je de artikelen en video’s over tubeless banden mag geloven, dan is de rolweerstand van een tubeless band lager door het ontbreken van een binnenband. De natuurkundige verklaring wordt dan weer niet gegeven. Blijkbaar gaat iedereen ervan uit dat alle fietsers Bèta’s zijn en dit fenomeen geen uitleg behoeft. De verklaring die het meest in de buurt komt, is het ontbreken van wrijving tussen buiten- en binnenband. Wrijving geeft weerstand.

Tubeless gravelbanden die niet 14 keer lek gaan in 9 maanden

Wat ik me als Alfaatje natuurkundig wel kan voorstellen, is dat het gewicht van een tubeless band lager is dan het gewicht van een binnen- en buitenband samen. Het op gang brengen en houden van het wiel zal dan minder energie kosten. Feitelijk dezelfde reden als waarom je lichte velgen zou willen. Dat gaat dan weer over de energie die je erin moet stoppen, niet over de weerstand die het rollen van de band ondervindt. Net zoals dat er energie verloren gaat in de vervorming van de band. En bij een lagere bandenspanning, is de vervorming groter. Voor de berijder van de fiets is het echter lood om oud ijzer. Of je nu harder moet trappen omdat de rolweerstand hoger is, je wielen zwaarder zijn of de vervorming van je banden hoger is. Boeien!

“Wrijving geeft weerstand”

Maar goed, zonder verder uitleg te geven, wordt het voordeel in rolweerstand van de tubeless band onmiddellijk gebruikt om de bandenspanning naar beneden te brengen en daarmee de rijeigenschappen te verbeteren. Mij achterlatend met de vraag of de lagere spanning nodig is voor een lagere rolweerstand of dat het gewonnen verschil gebruikt wordt om de rijeigenschappen te verbeteren. Normaal gesproken geeft een hardere band op vlak wegdek minder rolweerstand. Op een hobbelige ondergrond is dat anders, want dan gaat er energie zitten in het ‘stuiteren’.

Dus voor MTB en gravelbanden zie ik wel waarom je het aantal bar naar beneden zou brengen. Voor racefietsbanden niet direct, ervan uitgaand dat je hier in Nederland veel glad asfalt hebt. De reden moet dan in het comfort liggen. Dus met minder bar een gelijke rolweerstand en dus meer comfort. Dus leuk voor de toerfietser, maar als je een triathleet bent die meer om snelheid geeft, dan om comfort, dan heb je er niets aan.

Want een feit is ook dat de maximale luchtdruk van tubeless banden lager ligt dan die van hun binnenband collega’s. Dus al zou je willen, je kunt je tubeless racefietsbandje volgens fabrieksaanwijzing niet eens oppompen tot de gewenste 8 of 9 bar. Ook de verklaring daarvoor is weer slecht te vinden. De beste uitleg die ik heb gevonden, is dat bij een maximale spanning van een normale band (8-9 bar) een tubeless band in een bocht van de velg wordt afgedrukt.

Conclusie: Je hebt met tubeless banden met minder luchtdruk een gelijke rolweerstand, meer comfort en een betere wegligging. Dat is mooi, maar hoeveel bar moet er dan uit mijn bandjes laten ontsnappen? Mijn gevoel zegt nog steeds dat je harder gaat als je banden harder zijn. Dus dat vraagt om een – niet wetenschappelijk – testje.

Giant Revolt Advanced 0, maar nu met Specialized Pathfinders Pro 2Bliss Ready

Om de wielen van mijn Giant Revolt zaten standaard een paar allround 40 mm Maxxis Velocita AR gravelbanden. Daar mag maximaal ruim 4 bar in (60 PSI). Als ik dat doe, loopt de band goed op het asfalt, maar ontbreekt het aan de nodige grip in de bochten. Onverhard wordt de fiets een stuiterbal. Het ontbreken van grip in de bochten kan ook worden veroorzaakt door het minimale profiel van de Velocita. Het stuiteren is hinderlijk.

Daarnaast is de achterband steeds lek en houdt de sealant (latex) de gaatjes niet dicht bij 4 bar. De gaatjes springen weer open en onder hoge druk spuit de sealant over de fiets en zijn berijder. Dus het aantal bar maar naar beneden brengen is dan de conclusie. Eerst naar 3.5 bar en als blijkt dat dit geen zoden aan de dijk zet, terug naar 3 bar. Bij deze druk blijven de gedichte gaatjes ook echt dicht, maar het voorkomt niet dat er in rap tempo nieuwe gaatjes bijkomen. Mijn conclusie daaruit is dat het gewoon slechte banden zijn.

“Met 4 bar in je gravelband stuiter je het bos uit”

Dus op basis van het bestuderen van de nodige reviews een setje Specialized Pathfinders Pro aangeschaft. De term ‘Pro’ in je artikelnaam gebruiken doet het altijd goed. Zo krijg ik als niets presterende amateur toch het gevoel dat ik met de grote jongens meekan. 

Toen ik de Velocita bandjes van de velg afhaalde, voelde ik pas hoe flinterdun ze eigenlijk zijn. Dat zal best positief zijn voor het gewicht, maar ik vind het dan niet zo gek dat ze lek slaan door ieder scherp schelpje dat je raakt.

De flinterdunne Maxxis Velocita AR snel in een vuilniszak, want de sealant loopt aan alle kanten uit.

Om de nieuwe banden te kunnen vergelijken ben ik begonnen om de Pathfinders ook maar eens op 4 bar op te pompen. Dat leverde hetzelfde effect op als de 4 bar in de oude banden. Behalve dat ze niet lek raakten dan. Op het asfalt is het allemaal prima, al heb je in de bochten niet echt het gevoel dat je er vol in kunt gaan. Maar als je zelfs maar een klinkerweg oprijdt, dan stuiter je alle kanten op.

Dus maar snel de druk teruggebracht tot 3 bar. En dat rijdt eigenlijk prima. De band loopt nog steeds soepel op het asfalt en de wegligging in de bocht is een stuk beter. Onverhard stuiter je alleen nog bij echte obstakels als een boomwortel. Hartstikke tevreden, dus niets meer aan doen, zou je denken. Dan lees ik ergens dat een ervaren gravelrijder van ongeveer mijn gewicht 70-75 kg op 1,8 of zelfs 1,5 bar rondrijdt. Dat is de helft van wat ik erin heb zitten.

Ik heb nog nooit bewust minder dan 3 bar in een fietsband gestopt. En als ik dat onverhoopt wel een keer had door een lek of een slecht werkende handpomp, dan beviel dat heel slecht. Maar ja, wie niet waagt…

Dus heb ik de bandenspanning teruggebracht tot 2,5 bar en heb er een rondje van 68 kilometer mee gegraveld. Een beetje tot mijn verbazing loopt de band nog prima en is de grip in het bochtenwerk aanzienlijk beter. Vooraf was ik bang dat de band zou gaan ‘rollen’ in de bocht. Een beetje het gevoel alsof je wegglibbert. Maar dat was helemaal niet het geval. De boomwortel test gaf ook een beter resultaat.

Dat heeft mij doen besluiten door te gaan met het verminderen van het aantal bar totdat ik het punt heb bereikt dat ik het gevoel heb dat meer bar beter is. De volgende gravelrit gaat dus op 2 bar. De volgende asfaltrit gaat op 2,5 bar om een goed gevoel te krijgen of de band zwaarder loopt. Ergens halverwege dan maar eens wat lucht laten ontsnappen en kijken hoe dat voelt.

Voorlopige conclusie (de test is nog niet helemaal afgerond) is dat de tubeless band voordeel biedt voor de comfort en grip zoekers, niet zozeer voor de snelheidsduivels. 

De snelheidsduivels kunnen best op tubeless rijden, maar gaan daar in praktijk geen voordeel bij hebben, aangezien ze geen lagere rolweerstand krijgen dat dat ze al hadden met hun snoeiharde banden. Hooguit voor de kasseien ragger met een KOM ambitie is de lagere bandespanning een snelheidsvoordeel.

Daar moet je bij optellen dat tubeless banden een gedoe is. Niet alleen het monteren van die dingen is een ‘dingetje’, maar ook als je lek rijdt, heb je kans dat jij en je fiets onder de ‘latex’ zitten. Helemaal hopeloos wordt het als de lek te groot is om door de sealant gedicht te worden en je er midden in het bos een binnenbandje in moet prutsen.

Dus op mijn Giant Propel (Aero fiets) zal ik niet snel overstappen op tubeless. Hoop gedoe en weinig voordeel. Maar op mijn gravelbike annex toerfiets zie ik het voordeel wel en denk ik dat het voordeel aan comfort en rijeigenschappen opwegen tegen het gedoe van tubeless. 

Podcast # 24 – “Fietsen in de regen, om neerslachtig van te worden.

Iedereen die wel eens in de regen heeft gefietst weet hoe vervelend dat kan zijn. De vraag is: kan het ook leuk zijn? Of kan je het wat leuker maken? Natuurlijk rijden we allemaal liever in een lekker zonnetje met een graadje of 25. Maar als je niet bij de eerste de beste spetter op je Zwift wilt stappen, luister dan naar deze podcast. Want regen of niet, we moeten Fietsen Natuurlijk !

Marc met GripGrab Gaiters en opvallende regenjas

Links

Kleding
Castelli Gabba
Waarom een Gabba een Gabba heet
Futurum 4 Seasons
AGU Secco Condom regenjack Ronald
Altura regenjack Marc
Castelli Scalda Pro handschoenen
Sealskinz waterdichte handschoenen

Materiaal
Ass Savers
SKS X3 spatbord
GripGrab Gaiters
Shimano S3000X neopreen overschoenen
Camelbak rugzak

Bidons met klepje
Mountainbike store
Puma
Aptonia bidons

Bier
Brothers in Law tripel
Mooien Muiter
Veluwse Schavuyt tripel

Podcast # 23 – “Ich bin ein Berliner” – Over een 3 daagse tocht van Beek naar Berlijn.

Onze gast in de Podcast is Daan Reintjes, die deze zomer met een racefiets en een rugzakje in 3 dagen van Beek bij Nijmegen naar Berlijn is gefietst. Dat is 3 dagen van 200+ kilometers. En als je dan denkt dat je hier met een doorgewinterde vakantiefietser te maken hebt, dan heb je het mis. Daan fiets ‘nog maar’ twee en een half jaar en had voor zijn tocht nog nooit 220 kilometer achter elkaar gefietst. In deze podcast zijn verhaal over 3 dagen in het zadel.

De lokale Belg: een heerlijke tripel

Daans fietsroute vanuit Beek door het Reichswald
Download GPX
Route op Komoot

Links

Heuvels in de buurt
Klimmetjes in Het Rijk van Nijmegen
De Muur van Beek

Materiaal en voeding
Lowe Alpine Tensor rugzak 10L
Energy Gel+ Citrus
Energy Gel+ Lemon

Trein
Reisplanner Deutsche Bahn (fiets meenemen mogelijk)

Locatie
Hotel Cafe Sous Les Eglises

Veilig je sportfiets parkeren

Na een kilometer of 70 is er meestal koffie met appelgebak. Gepland of toevallig kom je langs een leuke uitspanning waar je even kunt uitrusten op het terras of in de winter even op temperatuur kunt komen bij de open haard.

Maar waar laat je je dure racefiets of mountain bike? Over het algemeen heb je geen ‘brommerslot’ bij je om hem veilig vast te nagelen. Veel meer dan een Safeman of een Hiplok heb je niet bij je en niet alle uitbaters vinden het fijn dat je de fiets naast je op het terras zet.

Zou het daarom niet handig zijn als (wieler)cafés daar een oplossing voor konden bieden? De vraag is wat de beste oplossing zou kunnen zijn. Wij van FN! Geven een eerste aanzet.

Fietspaal met slot

Gedachte: Een sportfietsers wil 2 dingen;

  1. dat zijn fiets niet gejat wordt;
  2. dat zijn fiets niet beschadigd raakt door andere fietsen of een niet geschikte fietsenstalling.

Dus hoe doet de fietser dat thuis? Hij hangt zijn kostbare fiets aan de muur. Op basis van dat idee kun je denken aan fietspalen waar je de fiets kunt ophangen. Het systeem kan worden afgesloten met:

  • een geïntegreerd cijferslot waarvan de code door de fietser zelf is in te stellen;
  • een door de fietser zelf meegenomen hangslot, zodat hij alleen het hangslot maar mee hoeft te nemen.

Maar misschien is er nog een beter idee. Kun je er bijvoorbeeld ook voor zorgen dat niemand de wielen uit je fiets haalt. Wat zou voor jou de ideale oplossing zijn om met een gerust hart je fiets bij een koffiestop te parkeren?