De dagen worden alweer langer. En je kunt best door blijven fietsen, als je het maar warm houdt. Voor de meeste lichaamsdelen is dat geen probleem, maar specifiek de tenen en de vingers geven nog wel eens een probleem. In deze podcast gaan we het daar over hebben.
In de winter mag meer dan in de zomer. Want onder Velominati Rule #9 ben je sowieso een ‘badass’ als je in slecht weer rijdt. Toch lijkt ons niet alles toegestaan. We geven een inkijkje in regels die wij aan ons laars lappen.
Als derde onderwerp hebben we de ‘bring along fails’. Ken je dat? Ben je met de auto ergens naartoe gereden, ben je iets vergeten. Soms is dat alleen vervelend, maar als je bijvoorbeeld je voorwiel vergeten bent, dan wordt het wel heel lastig fietsen.
Wij willen graag Johan Bruyn bedanken voor de tijd en energie die hij heeft gestoken om ons te voorzien van tips en trucs voor het verbeteren van het geluid van de podcast. We hebben ons best gedaan, al is nog niet alles gelukt.
Soms is het idee beter dan de uitvoering. Ergens op een warm zolderkamertje bedacht Yorick dat hij zijn laatste Noordoostpoldertegels wilde delen met zijn ‘vrienden’ van Fietsen Natuurlijk ! En natuurlijk zijn die dan wel weer gek genoeg om in december een rondje van 140km te gaan rijden. Met de start om half twee ’s middags kon het niet anders dan dat dit vreemde clubje tegelaars in het donker zou eindigen. Als klap op de vuurpijl lag één van Yorick’s laatste tegels in een weiland en mochten we in het donker een stuk over de net omgeploegde akker hiken. Tof man! Nou, ik ga liever Fietsen Natuurlijk !
De stack en reach van de meest populaire gravelmerken tegen elkaar uitgezet. Ter vergelijk ook de Cube Agree Aero racefiets toegevoegd. De meeste gravelbikes hebben een flink hogere stack bij gelijke reach (of een kortere reach bij gelijke stack). Die zijn dus een stuk comfortabeler dan de Cube Agree. De Canyon Grail valt op door zijn veel grotere reach. Daar zit je volgens deze maten dus relatief ver naar voren met je handen.
Rule #9: If you are out riding in bad weather, it means you are a badass. Period.
Maar welke badass wil het nu koud hebben? Dus doen we er van alles aan om onze ‘badassiness’ zo comfortabel mogelijk te maken. De vingers zijn van die lichaamsdelen die het comfortgevoel behoorlijk kunnen beïnvloeden.
De meest zotte oplossingen voor ‘bevroren’ vingers vliegen over het internet. Mijn favoriet is de man die over zijn ijskoude vingers plast, ze afdroogt aan zijn buffy en ze dan weer in zijn handschoenen steekt.
Om dit soort smeerpijperij te voorkomen, heb ik een paar Sealskinz fietshandschoenen aangeschaft. En aangezien ik al een paar herfsthandschoenen had, ben ik gelijk maar extreem gegaan met de ‘Waterproof Extreme Cold Weather Glove’.
Want als er iets de winters in Nederland kenmerkt, dan is het nattigheid. Dus je winterhandschoen moet ‘waterproof’ zijn. Want natte vingers worden automatisch koude vingers. De vraag is dan; Hoe waterdicht ‘waterproof’ is.
De Sealskinz Waterproof Extreme Cold Weather Glove
De Sealskinz zijn echt waterdicht. Je moet er wel voor zorgen dat je regenjasje over je handschoenen heen zit. De ingang van de handschoen is vrij open en er kan makkelijk water naar binnen lopen. Dat is eigenlijk wel raar voor een fietshandschoen. Je weet immers dat je op een fiets vaak met de opening van de handschoen naar boven zit. Ik zou hier een rubber manchet verwachten. Een soort van Gaiter, maar dan aan je handschoen.
Dus mits je regenjas maar goed zit, blijven je handen droog. Maar blijven ze ook warm? In ons ritje van 5,5 uur met 4 graden boven nul in de regen, bleven mijn handen warm. Alleen mijn probleem vingers werden bij te weinig inspanning koud. Probleemvingers zijn vaak slecht doorbloede vingers. Dat kan door een aandoening komen, of omdat ze een keer gebroken zijn. Of, zoals mijn linker ringvinger, een keer uit de kom is geweest.
Een paar graden boven nul en regen is voor mij de meest extreme aanslag op een handschoen die je kunt hebben. Als het nog kouder wordt, wordt de regen sneeuw en heb je minder last van nattigheid. En juist die nattigheid zorgt voor narigheid.
De Sealskinz aankrijgen is lastiger dan je denkt. De ingang is weliswaar open, maar toch vrij nauw. En als je de handschoen uittrekt, heb je kans dat je de vingers van de binnenhandschoen meetrekt. Dat zorgt bij de volgende keer aantrekken weer voor problemen.
Maar als je ze eenmaal aan hebt, zitten ze heerlijk. Ze zijn zacht en comfortabel en flexibel en dun genoeg om je shifters mee te bedienen. Ik kreeg er zelfs de verpakking van een Cliffbar mee opengescheurd. De palm en de binnenkant van de vingers zijn van leer en dat geeft veel grip op het stuur en op de shifters.
Ik heb ook wel eens mijn wintersporthandschoenen gebruikt. Een paar prachtige Level Fly Snowboardhandschoenen. Die zijn uitermate geschikt waarvoor ze gemaakt zijn, maar te dik en te lomp voor het besturen van een fiets. Dus dan heb je wel warme vingers, maar geen controle.
Dus de Sealskinz zijn met vlag en wimpel geslaagd. Een mogelijk nadeel is de aanschafprijs van €67,50. Dat is natuurlijk altijd afhankelijk van de inhoud van je portemonnee. Maar mocht je dat bedrag er in hebben zitten, dan is het wel besteed aan de Sealskinz Waterproof Extreme Cold Weather Glove.
